Ertesi gün yine akşama kadar kulübede vakit geçirmişler, konuşa konuşa dönüyorlardı, kapının önünde park etmiş bekleyen arabayı görünce şaşırdılar ikisi de. Beyza hanım ve Hamza bey gelmiş, ikisinin birden eve olmadığını anlayınca, arabada beklemeye karar vermişlerdi.
Onları karanlıktan, Kemal’in kolu sargılı gelirken görünce, Beyza hanımın yüreği ağzına geldi, “Ay bir şey mi olmuş yoksa?” dedi telaşla kocasına.
“Yahu dur be kadın, kız oğlanı dövecek değil a! Öğreniriz şimdi”
Kemal’in arkadan bağlanmış saçlarını görünce, şaşkınlıkları bir kat daha arttı karı kocanın. Gamze onları görünce, sevinçle geldi yanlarına. Kızın yüzünün güldüğünü görünce rahatladılar.
“Çok beklediniz mi?” dedi Kemal’de gülerek. İki hafta önce bu eve gönderdikleri çocukların, aynı çocuklar olduğundan şüphe duymuşlardı iyiden iyiye ama, gördükleri karşısında yüzlerinde oluşan kocaman gülümsemeyi kontrol edemediler ikisi de.
“Yok oğlum, yeni geldik” dedi Hamza bey, birlikte girdiler içeriye. Kemal zaten babasıyla siparişler hakkında konuşmak isterken, kolunu da sorunca anlattı olanları. Bir kaza olmuştu, ama Gamze çok iyi bakmıştı ona. Yine de bu kolla işe bir süre daha devam etmesi mümkün değildi. Hamza bey duydukları ve gördükleri sonucu neredeyse kalkıp oynaycaktı sevincinden, siparişin zerre kadar önemi yoktu. Yine de belli etmemek için, “Tabi konuşurum ben müşteriyle” dedi mümkün olduğunca ciddi bir ses tonuyla.
Yıllar sonra oğulları ile başbaşa bu kadar güzel bir akşam geçirmemişlerdi. Beyza hanım sonunda dayanamadı, “Çocuklar, gerçekten sizi uğurlarken, hiç ummuyordum böyle bulacağımı, iki haftadır içimiz içimizi yiyor Hamza ile evde. Şimdi gördüğüm kadarıyla birbirinizin hakkından gelmişsiniz. Artık ölsem de gözüm arkada kalmaz.” dedi gözlerinden yaşlar akarak.
“Biz iyi anlaşıyoruz” dedi Kemal annesine bakıp, merak etme der gibi. Henüz iki arkadaş gibiydiler ama, bir gün bu arkadaşlığın gerçek bir evliliğe döneceğini biliyordu o da bunu söylerken. İlk kez karısının elini tuttu, annesine bu sözleri söylerken, o da çekmedi elini onun elinden. Hamza beyinde gözleri dolmuştu.
“O zaman çocuklar, Gamze’nin ailesini de merakta bırakmaya gerek yok artık, şu yurt dışı hikayesine bir son verin, insanlar evlatları için endişelenmesinler” dedi oğluna bakarak. Kemal’in Gamze’yi hayatına almasının, henüz başkalarıyla da yüzleşebileceği anlamına gelip gelmediğini kestiremiyordu. Gamze’nin dolan gözlerini görünce, cevap veremedi Kemal. Ailesi Gamze kadar normal karşılayabilecek miydi acaba onu?
“Baban doğru söylüyor” dedi Beyza hanım.
“İsmail hocaya söyleyelim, onları da alıp gelsin bu defa, biz misafir edelim, sizi de görsün içleri rahat etsin insanların” diye devam etti Hamza bey karısından cesaret alıp.
Kemal’in bocaladığını görünce, “Biraz daha zamana ihtiyacımız var” dedi Gamze, ben onları arıyor iyi olduğumu söylüyorum zaten.” dedi Kemal’i hissettiği baskıdan kurtarmak için.
Beyza hanımın gözleri doldu yine, “Kızım seni bize Allah gönderdi, artık hiç şüphem yok” dedi içtenlikle.
Gamze’nin konuşması üzerine onlarda, ısrar etmeyi bıraktılar. Birer çay daha içip, vedalaştılar ve ayrıldılar evden .
Kemal, suçluluk duymaya başlamıştı bir şey söyleyemediği için, ama Gamze ile anlaşmış olmaları onun yıllardır saklandığı yerden çıkıp birden bire tüm insanlara kucak açması anlamına gelmiyordu henüz. Bunu yapmak istediğinden emin bile değildi. O Gamze’yi kendi gizli dünyasına kabul etmişti, bu dünyanın dışında bir yerlerde bulunma fikrinden hoşlanmıyordu. Yine de bunun ona haksızlık olduğunun farkındaydı. Ailesi gittikten sonra konuşmadı pek fazla, Gamze’de üzerine gitmedi, iyigeceler diyerek girdi odasına.
Gece yine elektrikler kesilmişti, Kemal’i uyku tutmamıştı zaten. Gamze ile el ele oturdukları anlar geliyordu aklına. Bütün vücudunu saran bir elektirik dalgası geçiyor, sonra ona yaptığı haksızlık aklına gelince, gözleri doluyordu yeniden. Çok şey değişmişti hayatında bu son iki haftada, ama bu değişim o kadar doğal bir şekilde gerçekleşmişti ki, zaten korunaklı yerinde olduğu için, sarsmamıştı onu. Aksine hoşuna bile gitmişti.
Çocukken uyku tutmayan zamanlarda annesinin yanına giderdi, ona usulca sokulur, sonra huzurlu bir uykuya dalardı koynunda. Bu evde tek başına korktuğu geceleri düşündü, annesinin yanında olması için ağladığı çok olmuştu, ama kendine yenilmemeye söz verdiği için direnmişti. Şimdi ona annesinden sonra en yakın olan kadın uyuyordu içeride. Bu ona huzur veriyordu ama, uyumasına yetmiyordu bu gece.
Artık sertleşen mevsimin getirdiği rüzgar, ıslık çalıyordu dışarıda, uzaktan çoban köpeklerinin ulumasını duydu. Yağmurlar yaklaşıyordu artık. Bu kış evin içinde kış seslerinin hırçınlığına eşlik edecek bir sakin nefes olduğu için teşekkür etti içinden. Yalnızlıktan yorulmuş olduğunu yeni yeni farkediyordu o da.
Gamze dışarıda artan seslerden uyanmıştı, perdeyi hafifçe aralayıp dışarıya baktı ve sonsuz karanlığın ortasında gibi hissedip kapattı yine korkuyla. Rüzgar arada bir birşeyleri getirip çarpıyordu sanki camına ve sonra ıslık çalıp gidiyordu dalga geçer gibi. Gürhan çok korkardı gök gürültüsünden, havanın bozuk olduğu geceler aynı odada uyumalarına rağmen sürekli konuşurdu Gamze’yle korkusunu yenmek için. O yorulupta uyuyana kadar dinlerdi Gamze anlattıklarını. Aslında böyle gecelerde ona cesaret verdiğini sanırdı ama, şimdi dışarıdan gelen sesler yüzünden kendisi korkuyordu daha çok. Gürhan burada olsaydı, onu sakinleştirme görevini üstlenirken, kendi korkusunu farketmeyecekti muhtemelen yine ama, bu gece Gürhan yanında değildi.
Sonunda gümbürtüyle patladı gökyüzü, aniden bastıran yağmur ve gök gürültüsünün ardından çakan şimşeğin beyaz ışığı odayı doldurunca, gölgeler canlanıp söndüler yeniden. Ani sesle yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlayan kalbi, ışığın gelip geçmesiyle, odadaki gölgelere bakıp iyice sıkışmaya başlayınca, kalktı yataktan. Elektirikler kesikti yine. El yordamıyla, odasından çıkıp, Kemal’in kapısına gitti. Muhtemelen kilitlemişti yine içeriden. Yine de kapının kolunu tutup indirdi yavaşça, az önceki gümbürtüden yerinden sıçrayan Kemal, kapının açılması ile fırlardı yerinden. İkinci bir gümbürtü ve ardından gelen aydınlıkla seçtiler birbirlerini karanlık oda da.
“Korktun mu?” dedi Kemal.
“Evet biraz.”
“Gel hadi.”
Gamze onun yanına oturdu yatağa, Kemal kolunu doladı karısının boynuna, birbirlerine sarılıp sessizce durdular öylece. İlk uyuyan Gamze oldu, onun derin derin nefesleri ninni gibi gedi Kemal’e o da bıraktı kendini.
Gamze uyandığında, yeni günün parlaklığı dolmuştu perdenin aralığından içeri, ince bir ışık huzmesi odanın ortasından kapıya kadar uzanmıştı. Kemal’in odasında olduğunu hatırladı birden ama, Kemal yoktu.
Gece onun rahatsız olup diğer odaya geçmiş olabileceğini düşünüyordu ki, içeriden gelen sesleri duyunca kalkıp salona geçti. Mutfaktaki masanın üzerinde kır çiçekleri vardı. Kemal tek koluyla kahvaltı hazırlamıştı ikisi için. Gamze mutlulukla geçti masanın başına.
“Biliyor musun?” dedi Kemal, “Babam haklı, sizinkileri daha fazla merakta bırakmaya gerek yok.”
Gamze o kadar mutlu olmuştu ki, kendini tutamadı ve kalkıp yaralı yanağından öptü kocasını. Kemal elindeki tavayı bırakıp, çekti onu kendisine ve sıkıca sarıldı karısına, dudakları birleşti ilk kez.
İsmail bey, Gamze’yi görmeye gidecekleri müjdesini verdiğinden beri Gürhan duramıyordu yerinde. Ablasını o kadar özlemişti ki, bir an önce gidip onun beyaz atlı prensi ile tanışmak ve ablası yokken olan biteni anlatmak için heyecanlanıyordu.
(devam edecek)
Bölüm 1
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/23/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-1/
Bölüm 2
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/24/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-2/
Bölüm 3
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/25/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-3/
Bölüm 4
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/26/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-4/
Bölüm 5
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/27/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-5/
Bölüm 6
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/28/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-6/
Bölüm 7
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/29/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-7/
Bölüm 8
https://gulserenkilincyazar.com/2018/06/30/bir-eksik-bir-fazla-bolum-8/
Bölüm 9
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/01/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-9/
Bölüm 10
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/02/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-10/
Bölüm 11
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/03/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-11/
Çok güzel devamını sabırsızlıkla bekliyorum, elinize emeğinize yüreğinize sağlık selâmlar sevgiler olsun Behiye Karaca
BeğenBeğen
❤
BeğenBeğen
[…] https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/04/biraz-eksik-biraz-fazla-bolum-12/ […]
BeğenBeğen