Kitap ilk olarak internet kitapçılarında ve büyük şehirlerde raflara çıkacağı için Kocaeli’nde Defne’nin bir kitapçıda görme şansı olmayacaktı. “Kitabını rafta görmek için İstanbul’a gideriz sen merak etme!” diyordu Çağla. “Canım kardeşim, kitap basılıp, okunduğunu bildikten sonra inan hiç görmesem de olur. O kadar heyecanlıyım ki? Bu aşamaya kadar hep senin sayende geldim!” “Ben sadece seni… Read More Günlük – Bölüm 14
Sonunda kitap tamamlandı. Çağla kendi kendine kitabın kalan bölümünü basıldığında okumaya karar vermişti. Buna inanıyordu, kitap basılacak ve ablasının hayatı ikinci baharına ulaşacaktı. Ünlü olması değildi hayali, onun kaybettiği özgüvenini yeniden kazanmasıydı. İlk kitabı bir roman olacaktı belki ama sonrasında mesleğine de dönebileceğinin bir işaretiydi bu. Kim bilir belki romancı olarak da devam ederdi, bunun… Read More Günlük – Bölüm 13
Mithat istediğini alamamış olmanın gerginliğini yaşamaya devam ediyordu ama Defne’ye sert çıkışlar yaparsa onu korkutup tamamen kaybedeceğinden emindi. Bir şeylerden emin olabilse belki onu kendi yolunda serbest bırakırdı. Amacı ona zarar vermek değildi asla da öyle olmamıştı. O da karısı ile severek evlenmişti. O berbat geceye kadar ikisi de çok mutlulardı ve sonsuza kadar da… Read More Günlük – Bölüm 12
Aslında yayıncıdan bahsedene kadar geri gitmeyecek olsa da kocasına bir konuşma şansı verebileceğini düşünmeye başlamıştı gerçekten Defne. Bir kez buluşmanın bir zararı olmayacağına, hatta bunca yıllık evliliğin hatırına Mithat’ın bunu istemeye hakkı olduğuna inanacaktı neredeyse. Ona hissettiklerini söylemeden ve hiç savunma hakkı vermeden çekip gittiği konusunda söylediklerine hak bile vermişti. Oysa söylese, biraz uzaklaşmak istediğinden… Read More Günlük – Bölüm 11
“Oraya gelip seninle yüz yüze konuşmak istiyorum. Seni çok özledim” dedi Mithat sevgi dolu bir sesle. Defne’nin iç sesinin “Ben seni hiç özlemedim!” diye yanıtladığını bilmiyordu o arada, “Buraya gelmenin iyi bir fikir olduğunu sanmıyorum!” dedi Defne. “Konuşmamız gerek biliyorsun. Bu geçen üç ay düşüneceğine söz vermiştin!” “Evet verdim biliyorum.” “Ve?” “Düşündüm” “Defne benimle oyun… Read More Günlük – Bölüm 10
Nurten ve İhsan bir kaç kez arayıp Mithat’a karısını sorunca onlara kız kardeşinin yanına Kocaeli’ne gittiğini söylemek zorunda kalmıştı ama ayrılık kararından kesinlikle bahsetmiyordu Karısını oraya kendisi biraz uzaklaşıp, dinlenmesi için göndermişti. Ne de olsa onun ruhsal sorunları vardı ve değişikliğin buna iyi geleceğini düşünüyordu. Nurten ve İhsan bu kararı takdir etmişlerdi. Gerçekten de Defne,… Read More Günlük – Bölüm 9
“Miyase hanım günlüğün defterini kapatıp uzaklara dalmıştı. Artık altmış beş yaşındaydı ama kendini çok daha yaşlı hissediyordu. Son bir yıldır hayatını satır satır bu deftere yazmaya başlamıştı. Bazen geçmişten, bazense günden bahsediyordu. Bu defteri okuyarak ibretlik hayatından ders alsınlar istediği birileri olduğu ya da dünyada bir iz bırakmak isteği yüzünden yazmıyordu. Yıllardır unutamadığı o geceyi… Read More Günlük – Bölüm 8
“Burada olduğumu tahmin edecek!” dedi Defne Ayşen masadan kalkıp oyuncaklarına yönelince. “Bu neyi değiştirir ki? Ona dönmek istemiyorsun değil mi?” “Hayır! Hayır artık istemiyorum. Aslına bakarsan onun da beni sevdiğini sanmıyorum artık ama o.. O biraz hırslı biri biliyorsun!” “Ondan korkmayı bırakmalısın, burada bizimlesin ve o sana bir şey yapmayacaktır. Evet kibirli, bencil bir adam… Read More Günlük – Bölüm 7
Çağla yıllardır ancak telefonda ilaç olabildiği ablasını kanlı canlı karşısında görünce sımsıkı sarıldı. “Bezen kendime senin gerçek olup olmadığını soracak kadar çok şey yaşadım!” dedi Defne ona sımsıkı sarılarak karşılık verirken. Küçük kızı Ayşen ile birlikte ablasını otogardan alıp doğrudan evlerine götürmüştü Çağla onca yoldan sonra yorgun olan Defne’nin de bundan farklı bir isteği de… Read More Günlük – Bölüm 6
Defne aklından hikayesini tekrar ederek günlük işler yaparken, Mithat’ta karısının ertesi sabah onu terk edeceği içine doğmuş gibi geldi erkenden. “Bu gün evde çalışacağım!” dedi girer girmez, “Yemek var mı?” “Var, hazırlayayım!” “Çok açım, öğlen de mahkemem vardı yiyemedim! Ne var?” “Tavuk ve pilav, yanına salata yapayım mı?” “Tamam!” diyerek duşa girdi Mithat. Defne olabildiğinde… Read More Günlük – Bölüm 5
Öğlen olduğunda alışveriş yapması gerektiğini söyleyip, çıktı dükkandan. Nurten’in kocasıyla fısıldaşıp, onu takip etmeye başlaması canını sıkmıştı ama şimdi düşünmesi gereken şey defterdi. Hızlı adımlarla çöpün yanına yürüdü, etrafını kontrol edip başını çöpün içine doğru eğdiğinde o iğrenç kokudan neredeyse bayılacaktı ama maalesef çöpün dibine yapışmış bir kaç sebze artığı ve kağıt parçalarından başka bir… Read More Günlük – Bölüm 4
Ertesi gün sabah ne giyeceğine biraz zor karar verdi ve nefes nefese koşturdu yeni işine. Nurten hanım ile Hakan bey ona bir kaç gün işi anlattılar, gelen müşterilerle birlikte onu da dairelere götürdüler. Defne için bir macera başlamıştı adeta, uzun zamandır dört duvar arasında, kendini aptal ve beceriksiz hissederken birden bire önüne yeni bir dünya… Read More Günlük – Bölüm 3
Hikaye biraz daha ilerledikten sonra kendini daha da iyi hisseden Defne, kocasından hikayesinin yazdığı kadarını okumasını rica etti. Yine hiç bir şey söylemeden defteri alan Mithat, günlerce elini sürmeden onu çalışma masasının üzerinde bekletti. Yoğun olduğu için unuttuğunu düşünen Defne ona hatırlatmak istediğinde ise hiç beklemediği bir alaycı tavırla karşılaştı. “Senin sulanmış beyninden çıkan saçmalıkları… Read More Günlük – Bölüm 2
Defne beş yıl önce evlenmişti kocası Mithat’la. Üniversitede okurken arkadaş ortamında tanışmışlar, okulları biter bitmez de evlenmişlerdi. Defne’nin Kocaeli’nde yaşayan Çağla isminde bir kız kardeşinden başka kimsesi yoktu. İki kız kardeş anne ve babaları Almanya’ya çalışmaya gittikten sonra babaanneleri tarafından büyütülmüştü. Çocuklar henüz lisedeyken Almanya’dan kötü haber gelmiş, zaten uzakta oldukları anne ve babaları ile… Read More Günlük – Bölüm 1
Ayşe, Hüseyin’in yatağının yanında yerde uyuyakalmıştı o gece, Cüneyt’te annesinin dizlerine başını koyup kanepeye uzandığı yerde uyuyakalmış, annesi de elleri onun saçlarında oturduğu yerde. Aslında neden bir nöbetteymiş gibi yerlerine gidip yatmadan, oldukları yerde bekleyip durduklarını ve nihayet uykuya teslim olduklarını hiç bir bilmiyordu. Bilmiyorlardı ama hissediyorlardı belki de, Ayşe gözlerini açtığında Hüseyin’in rengini bir… Read More Film gibi – Bölüm 16
Şadiye hanımın gece biraz tansiyonu yükseldiği için ameliyatı ertesi güne erteledi doktoru. “Olur böyle şeyler merak etmeyin!” dedi Naime hanımlara da. Naime hanım annesi hastanede yalnız kalıp kurduğu için tansiyonun yükseldiğine karar verdiği için gece annesi kalmakta ısrarcı oldu bu defa. Kızı o kadar ısrar edince de Şadiye hanım karşı koyamadı. Şadiye hanımsız bir gece… Read More Film gibi – Bölüm 15
“Doktorunla konuştum, tarih belli oldu!” dedi Naime hanım annesini görünce, “Hem onu haber vereyim hem de bu iki kardeşle tanışayım diye geldim! Merhaba sen Hüseyin olmalısın?” dedi annesinin elini tutmuş gelen zayıf ve solgun yüzlü çocuğa. Hüseyin başını salladı ve Şadiye hanımı oturttuktan sonra ablasının yanına sokuldu hemen. “Naime teyze, Şadiye teyzenin kızı!” dedi Ayşe… Read More Film gibi – Bölüm 14
Ayşe hâlâ köftecide karşılaştığı Cüneyt ile Şadiye hanımın nasıl akraba çıktıklarına bir anlam veremese de kardeşi ve kendine küçük bir valiz hazırladı. Oraya gidiyorlardı ama bunun ne kadar süreliğine olduğunu da anlamamıştı pek. Belki bir kaç günlüğüne davet etmişti kadıncağız onları, o yüzden abartıp bir sürü şey götürmeye gerek yoktu. Bir ihtiyaçları olursa evleri buradaydı… Read More Film gibi – Bölüm 13
Ayşe, Hüseyin’in peşinden gülümseyerek içeri geçip, giren adamın arkasından bakakaldı şaşkınlıkla. Nereden çıkmış, onları nasıl bulmuştu bu adam? Hepsinden ötesi Hüseyin’in jön demesine hiç şaşırmadığı gibi onu tanıyormuş gibi yapıyordu. Neler olduğunu anlamak için peşlerinden çocuğun odasına gitti. Hüseyin adamı da yanına oturtmuş en sevdiği oyunu açmıştı. Konsolun tek kumandası olduğundan ikisi sırayla oynuyorlardı. “Sen… Read More Film gibi – Bölüm 12
“Bu verdiğim hapı bir hafta kullanın, sizi biraz sakin tutar. Bu gün ve yarın da kendinizi çok yormadan dinlenirseniz iyi olur!” dedi doktor Şadiye hanıma, “Ameliyat konusunda kararınızı değiştirdiniz mi?” “Doktor hem dinlen, sakin ol diyorsun, hem yine bu konuyu açıyorsun?” diye sitem etti Şadiye hanım. “Tamam, sonra konuşuruz o zaman!” diyerek gülümsedi doktor ve… Read More Film gibi – Bölüm 11
Kapı çalıp karşısında yine Şadiye hanımı görünce şaşkınlığını saklayamadı Ayşe, “Buyurun!” dedi kapıdan geri çekilerek. “Yine geleceğimi söylemiştim!” dedi Şadiye hanım sanki yaptığı çok normalmiş gibi ve Ayşe’nin açtığı boşluktan girdi içeri, Ayşe elindeki kutuyu görünce anladı kadının kardeşine bir hediye getirdiğini, elinde olmadan gülümsedi. Şadiye hanım Hüseyin’in kapısı kapalı görünce açıp girmedi bu kez,… Read More Film gibi – Bölüm 10
Şadiye hanım kırk-kırk beş dakika sonra çocuğun renginin iyice solup, gözlerinin küçüldüğünü görünce onun iyice yorulduğunu anladı. “Harikaymış!” dedi yüksek sesle, “Ben de bundan bir tane almalıyım galiba!” “Evet!” dedi Hüseyin ama takati düştüğü için başlangıçtaki coşkuyu veremiyordu. “Sen de bize gelirsin birlikte oynarız yine ne dersin?” “Çok isterim! Siz de gelin yine olur mu?”… Read More Film gibi – Bölüm 9
Ortaokul bittikten sonra babası bir mağazada işe sokmuştu Şadiye hanımı, orada tanışmıştı kocasının ablasıyla. Şirin hanım Şadiye hanımı beğenmiş erkek kardeşini de getirip uzaktan göstermişti. O zamanlar onların da durumları çok parlak olmadığı için iki aile arasında çok belirgin bir gelir dengesizliği olmamıştı. Sonradan Şadiye hanımın kocası güzel işler yapıp, Şadiye hanımı çok rahat yaşatmıştı.… Read More Film gibi – Bölüm 8
Melike’nin sonradan aklına gelmişti Şadiye hanımın kızı bulsa bile ne yapacağını sormak, mutfakta biraz iş yapıp konuştuklarını düşündükten sonra geri gelmişti o yüzden. Çocuğun torunundan olduğu ne belliydi mesela, çocuk ondansa bile Cüneyt’in o kızla bırakın evlenmeyi, görüşmeyi bile istemediği de açıktı. Tabi eğer Kudret’i görünce numara yapmadıysa. Hem öyle bir mahallede oturan bir kızı… Read More Film gibi – Bölüm 7
Şadiye hanım şaşkınlıktan eliyle ağzını kapatmış sürekli “A?” deyip duruyordu Melike’yi dinlerken. Zaten konuşmaya bayılan Melike’de onun yüzü şekilden şekle girdikçe gaza gelip iyice ballandırıyordu hikayeyi. Hatta birazda ekliyordu aslında. “Biz evlensin diye uğraşırken, bizim ki bir de kızı hamile bırakmış öyle mi?” dedi Şadiye hanım en sonunda, “Bak sen şunun yaptığına, başımıza iş açacak… Read More Film gibi – Bölüm 6
Cüneyt kapıyı açıp içeri girdiğinde çocuklar büyük bir iştahla ısırdıkları köfte ekmeklerini yarılamışlardı bile. Son zamanlarda iyice az ve yavaş yiyen Hüseyin bile arkadaşlarının yanında heyecanlanmış onlar gibi çabuk çabuk ısırıp yutmuştu ekmeğini. Büyükler kendi masalarında bir yandan keyifle ekmeklerini yiyor, bir yandan da çocuklara bakıp gülümsüyorlardı. Bir çocuğu gülümsetmek kadar mutluluk verici bir şey… Read More Film gibi – Bölüm 5
Yolda giderlerken Hüseyin sürekli soru soruyordu arabadakiler, “Burası ablamın film çektiği yerlerden biri mi yoksa?” “Elbette öyle, ablan da rolünü tazelesin diye gidiyoruz oraya!” dedi hemen Salih bey, “Film şirketi ayarladı burayı da! Değil mi Ayşe?” “Evet Salih amca, hem prova yapalım hem güzelce köfte ekmek yiyip eğlenelim diye!” Salih beyin torunu Demir’de heyecanlanmıştı film… Read More Film gibi – Bölüm 4
Mahalledeki herkes kendileri gelemeseler de çocuklar gidip köfte ekmek yesinler diye üç beş kuruş katmak isteyince Ayşe duygularına hakim olamayıp uzun uzun ağladı Salih amcanın yanında. Ancak taksi durağında ağlayabilirdi böyle özgürce evde Hüseyin’in yanında ağlasa durmadan ağlama rolüne çalışıyor olmasına inanmazdı çocuk artık. “Tamam kızım, o bizim de oğlumuz, mahallenin çocuklarını sevindireceğiz ayrıca, bir… Read More Film gibi – Bölüm 3
Ayşe bir yandan Hüseyin’e böyle bir yalan söylemiş olmanın iyi mi kötü mü olduğuna karar vermeye çalışırken, bazen o da kendini kaptırıyor, zengin olduklarında yapacaklarının hayalini kuruyordu kardeşiyle. Bütün mahalle içli içli ağlıyordu oysa hallerine, onları görünce yüzlerinde kocaman bir gülümseme ile Ayşe’nin oynayacağı filmden söz ediyorlardı. “Abla, ilk çok paranı alınca bana kocaman bir… Read More Film gibi – Bölüm 2
Ayşe doktorla konuşurken, sekiz yaşındaki kardeşi Hüseyin’de kapının önünde hemşirenin ona verdiği plastik araba ile oynuyordu. Arabayı bekleme sandalyelerinin sırtlarında büyük bir heyecanla sürerken, onların birer dağ olduklarını ve arabasının dağın tepesindeki yollarda kıvrıla kıvrıla gittiğini hayal ediyordu. İçeride ablasının doktoru ile ne konuştuğuna dair hiç bir fikri yoktu. Yaşanılanları sorgulamayacak kadar küçüktü. Sürekli aynı… Read More Film gibi – Bölüm 1
Gülseren Kılınç 