Müzeyyen hanım, Ada ve Hulusi beyden sonra, bir kez de Volkan’a anlattı tüm olanları baştan sona. Ada tüm hikaye boyunca kapının önünde arkası dönük bekledi.

Volkan hiç sesini çıkarmamıştı annesinin anlattıklarını dinlerken, kadın anlattıklarının sonunu Hulusi amca ve Utku’nun söylediklerini de ekleyerek tamamladı.

Volkan’ın yüz hatları o kadar gerilmişti ki,  yüzündeki bu  ifade ve sessizliği korkuttı Müzeyyen hanımı, “Bir şey söylemeyecek misin?” dedi oğluna bakıp.

Volkan yavaşça doğruldu oturduğu yerden, Ada’nın yanından geçip kapıyı açtı ve dışarı çıktı. Az sonra Utku’nun çığlığı duyuldu kordiordan. Doğrudan gidip suratının ortasına iki yumruk patlatmıştı Volkan. Hemşirelerin şaşkın bakışları arasında, hiç bir şey olmamış gibi odaya geldi sonra, annesine hiç bakmadan Ada’ya sarıldı sımsıkı.

Müzeyyen hanım, oğlunun tepkilerinden hiç bir şey anlayamamıştı. Dışarıda hemşireler, kanayan burnuyla yerde yatan Utku’yu kaldırmaya çalışıyorlardı. Tam bu sırada odaya geri dönüp, Müzeyyen hanımla konuşmaya karar veren Hulusi bey, Utku’yu kanlar içinde görünce telaşla girdi odaya. Volkan ve Ada birbirlerine sarılmış duruyorlardı öylece. Müzeyyen hanım “Ada’yı tehdit ediyormuş Utku gerçeği Volkan’a söylemekle!” dedi kocasını görür görmez. Hulusi bey yeniden Ada ve Volkan’a döndü ve hışımla kapıdan çıktı. Hemşirelerin zor doğrulttuğu Utku’nun suratına bir yumrukta o patlattı ve aynı Volkan gibi bir şey söylemeden odaya döndü yeniden.

Şimdi soran gözlerle bakıyordu onların yüzüne, “Volkan biliyor mu yani?” dedi Müzeyyen hanıma.

“Biliyorum baba!” dedi Volkan.

Kimse o noktadan sonra ne yapacağını bilemiyordu artık. Volkan annesinin anlattıklarının şokunu atlatamamış olsa da, Ada’yı o serserinin ellerinden nihayet kurtarmış olmaktan mutluydu. Buna acıyla öğrendiği bir gerçek neden olsa bile, aşkını kollarından bir yere bırakmaya niyeti yoktu artık. Ada iyice kilitlenmiş Volkan’ın göğsünde sessizce ağlıyordu hâlâ.

Hulusi bey çocukların yanına mı gitse, karısının mı kararsız kalmıştı odanın ortasında. Müzeyyen hanım, ailesine son bir kez bir arada baktığını hissediyordu. Artık hiç biri onu yeniden görmek, aynı evde yaşamak istemeyecekti. Onlara yaptığı kötülüklerin bedelini ödeyecekti o da yalnızlıkla. En azından onların birbirlerine sahip çıkacaklarına ve bir aile olarak hayatlarına devam edeceklerine inancı tamdı bu gün olanlardan  sonra.

Hulusi bey odanın ortasındaki anlamsız duruşunun farkına varınca yeniden dışarı çıkmaya karar verip, kapıya yöneldi.

“Baba dur gitme!” dedi Volkan.

“Benimde size söylemek istediklerim var!”

Ruhları korkunç bir fırtınayla yerden yere savrulan üç insanın bedenleri gerildi yeniden, “Daha ne duyabiliriz ki?” diyordu Hulusi bey içinden. Yaşlı kalbinin bir şey kaldıracak hali kalmamıştı.

“Ben Ada’ya aşığım, onunla ben evlenceğim!” dedi Volkan kendinden emin bir sesle.

Odada derin bir sessizlik oldu yeniden. Ada başını kaldırıp şaşkınlıkla baktı onun yüzüne. Müzeyyen hanımın sinirli kahkahası çınlattı odayı birden. kadıncağızın artık sinirleri iyice yıpranmış, kendini tutamayıp kahkaha atmıştı. Bu kez gülmesini durduramıyordu. Anlattığı onca şeye rağmen, Volkan’ın aldırmayıp aşkına sahip çıkışı son darbe olmuştu ona. Yapmak üzere olduğu kötülüğün büyüklüğü tokat gibi inmişti yüzüne. Bir yandan gülüyor, bir yandan acıyan dikişlerini tutuyordu.

Hulusi bey, oğlunun yanına gidip omuzuna dokundu “Doğru olanı yaptın nihayet!” dedi ona ve çıktı kapıdan.

Volkan yeniden sıkıca sarılmıştı Ada’ya ki, kollarından kayıverdi kız birden bire, artık bayılmıştı dayanamayıp.

İçlerinde en güçlüsü Volkan çıkmıştı yine de. Bir kaç gün sonra, Muammer bey de artık olanı biteni herkesin bildiğini öğrenip, kızıyla vedalaşmıştı önce. Biraz köyüne gitmek istiyordu artık. Volkan onunla bütün gece süren uzun bir konuşma yapmıştı başbaşa. İkisi de hem ağlamışlar, hem gülmüşlerdi. Ada’ya olan aşkını ona da söyleyip, “Artık öyle de babamsın, böyle de” diyerek öpmüştü adamın elini. Oğlunun onu para karşılığı değişmesini, bu kadar kolay affedebildiğine inanamıyordu adam.

“Aşık olmasaydım belki anlayamazdım” dedi Volkan gözleri dolarak.

“Belki de Ada’yı hayatım boyunca hiç tanıyamazdım bütün bu olaylar olmasaydı” demişti Hulusi babasına da.

Onunla da uzun uzun konuşmuşlardı. Annesinin ona olan aşkı yüzünden yaptıkları dışarıdan bakınca korkunç gözüküyordu. Aslında hepsi ömürlerinin büyük bir kısmında bir arada olmuşlardı. Olabilecek kötü sonuçlar, Ada’nın küçük yaşta annesini kaybetmesi dışında olmamıştı ve artık hiç birinin düzeltebileceği şeyler değildi bunlar.

Sonuçta anne, babalar ve evlatlar bir aradaydılar hâlâ. Üstelik iki ailenin evladı bir aile kuracaklardı yakında, geçmişte yapılan hataları büyüterek devam ederlerse parçalanacaklardı asıl.

Hulusi bey sessizce dinlemişti oğlunu, hepsinden daha akıllı, hepsinden daha duyarlı çıkmıştı bu çocuk.

“Hangimizden aldın bu özelliğini bilmiyorum” demişti lafın sonunda gülümseyerek sarılmıştı sımsıkı ona.

“Hepinizden aldım ama Ada’dan öğrendim nasıl kullancağımı” dedi Volkan’da bu sevgi dolu sarılmaya karşılık vererek.

Müzeyyen hanım, hastaneden çıkınca İstanbul’a dönmeyi planlıyordu. Bir kaç gün evden hiç kimse gelmemişti ziyaretine. Neler yaşandığını bilmiyordu. Bir arada mutlu ve güvende olduklarından emindi yine de. Bundan sonraki hayatını tek başına geçirmeye alışmalıydı o da. Volkan’ın bunca zamandır Ada’ya aşık olduğunu göremeyişine  inanamıyordu. İkisini de evlat yapmıştı o kendine ve iki kardeşin birbirine aşık olabilecekleri hiç aklına gelmemişti işin doğrusu. Oysa onlar gerçek kardeş değildiler ki zaten. Dünya üzerinde kurulan ailelerin en garibi olmalıydı onların hikayesi. Sonunda yıllardır içini kemirip duran, vicdanını bir bıçak gibi kesik kesik eden tüm hikayeden kurtulmuş, herkese gerçeği söylemişti. Olanları değiştirmiyordu bu belki. Hiç birinin hayatında hakketmedikleri bir yalan kalmamıştı en azından. Bir aradalardı yine. Biliyordu.

Muammer bey, veda etmek için hastaneye geldiğinde soramadı ona evde olan biteni. Adamcağız “Ben köye döneceğim bir süreliğine” dedi sadece bir açıklama yapmaya gücü yetmedi.

“Allaha emanet olun” diyerek çıktı odadan.

Volkan en zor konuşmasını Ada ile yapmıştı. Utku ile yaşadıkları yüzünden kendisini suçluyordu, eğer zamanında ona bütün duygularını açmış olsaydı bu yaşanılanların yarısı hiç yaşanmayacaktı. En çok Ada yıpranmıştı bu olaylar sonucunda. O herkes için kendini feda etmiş ama en çok darbeyi de o yemişti. Bunun için bir türlü kendini affedemiyordu Volkan. Annelerini ve babalarını değişmişlerdi sadece, birbirlerini duydukları hislerde hiç bir azalma yoktu. Ada’nın duygularını farkedememiş, rededilmekten korkmuştu bunca zaman ve bunun bedeli ağır olmuştu ikisi içinde. En çok Ada için.

“Hayatım boyunca bırakmayacağım seni bir daha, kimsenin seni üzmesine izin vermeyeceğim” dedi ona sarılıp.

Ada hızla gelişen olayların içinde kendini Volkan’ın kollarında bulduğuna inanamıyordu hâlâ. Onun söylediklerini gözleri nemlenerek dinliyor, gülümsüyordu sürekli. Artık aşacakları bir engel kalmamıştı önlerinde, yüreklerindeki zor da olsa verilmişti ikisine de.

Hulusi bey ikisinin  mutluluğundan çok memnundu. Onları hayranlıkla izliyor ikisine de ömrü boyunca onların arkasında duracağına söz veriyordu sürekli. Ada’dan ona Hulusi amca demeye devam etmesini rica etmişti. O zaten evladı gibi sevmişti her zaman Ada’yı, öz evladı olduğunu bilmeden de. Ada’nın da onu öz babası gibi sevdiğini biliyordu. Bu yüzden  “Hiç bir şey değişmesin hayatımızda” dedi sadece.

“Müzeyyen teyze ne olacak?” dedi Ada.

Sustular üçü de. Günlerdir kimse hastaneye gitmemişti, Hulusi bey doktorundan bilgi almayı sürdürüyordu.

“Yarın sabah çıkacak” dedi ikisinin gözlerine bakıp.

“Eğer hiç bir şey değişmeyecekse?” dedi Ada.

“Değişmeyecek!” dedi Volkan ona sarılıp, “Yarın gidip annemizi eve getireceğiz hep birlikte, Muammer amcayı da çağıracağız yeniden. Ben çocuklarımız siz olmadan büyütmek istemiyorum!”

SON

 

Bölüm 1

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/06/varilacak-yarinlar-bolum-1/

Bölüm 2

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/07/varilacak-yarinlar-bolum-2/

Bölüm 3

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/08/varilacak-yarinlar-bolum-3/

Bölüm 4

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/09/varilacak-yarinlar-bolum-4/

Bölüm 5

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/10/varilacak-yarinlar-bolum-5/

Bölüm 6

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/

Bölüm 7

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/12/varilacak-yarinlar-bolum-7/

Bölüm 8

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/13/varilacak-yarinlar-bolum-8/

Bölüm 9

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/14/varilacak-yarinlar-bolum-9/

Bölüm 10

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/15/varilacak-yarinlar-bolum-10/

Bölüm 11

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/16/varilacak-yarinlar-bolum-11/