“Müzeyyen teyze, ben bu sabah Ada’ya evlenme teklif ettim.” deyiverdi Utku Ada’nın cevap vermesine fırsat bulamadan,
“E bir şey söylemedin Ada bu gün bize?” dedi Müzeyyen teyze tahminin doğru çıktığına sevinerek.
“Cevap vermemiş henüz!” dedi Volkan dişlerinin arasından.
“Sen de mi biliyordun?” dedi Müzeyyen hanım bu sefer Volkan’a dönüp, “Ay desenize çifte nişan hayalim gerçek oluyor sahiden. Bu gün beni ne mutlu ettiniz anlatamam!” dedi sevinçle.
“Sende mi nişanlandın?” dedi bu kez Utku, Volkan’a bakıp.
“Daha değil ama, o da komşumuz Pelin ile nişanlanacak yakında” dedi Müzeyyen teyze sevinçle, “Ay hadi gidin geç kalacaksınız, sonra konuşuruz detaylıca!” diyerek Ada ve Volkan’ı kollarından tutup, Utku’ya doğru yönlendirdi ikisini.
Ada iyice dolmuştu artık, sanki bir balyozla sürekli beynine vuruyorlar, yüreğini bir cenderenin içine almış sıkıyorlardı. Bir kukla gibi savruldu Müzeyyen hanım onu öne doğru itince, az kalsın düşecekti ki, tuttu Volkan onu.
“Ben kendi arabamla gelirim, siz gidin” dedi Utku’ya bakarak, sonra dönüp kendi arabasına gitti.
Ada’yı Utku tuttu bu kez, “İyi misin hayatım, kusura bakmadın değil mi? Müjdeyi tutamadım daha fazla içimde, annemlere de söyledim gelmeden” dedi nazik bir sesle.
Ada boş boş baktı Utku’nun yüzüne, bu saatten sonra ne cevap verseydi acaba?
Utku yol boyunca ailesinin ne kadar sevindiğini ve neler planladıklarını anlatıp durdu Ada’ya. Arada bir dönüp, “Haklısın öyle pat diye söylemeyecektim, senin konuşmana izin vermeliydim, affettin değil mi beni?” diyordu. Artık herkesin haberi olmuş ve Volkan hariç herkes çok sevinmişti bu habere. Şimdi çıkıpta, aslında ben bu nişanı hiç istemiyorum nasıl diyecekti? Volkan’da Pelin ile evlendikten sonra farkeder miydi aslında Utku veya başka biriyle evlenmesi? Müzeyyen teyze ile konuştuklarını düşündü. Eğer ona bir şey olursa hissedeceklerinin acısı sardı yüreğini, nasıl da sevinmişti, Utku’nun söylediklerini duyunca. Şimdi tutup, ben istemiyorum derse çok üzülürdü kesin. En iyisi bir süre sanki onaylıyormuş gibi davranmaktı. Zaman ilerledikçe ne yapacağına karar verirdi. Şimdi önemli olan Müzeyyen teyzeydi.
Utku’nun cevap bekleyen yüzüne bakıp gülümsedi zorla, “Bu gün çok yoruldum kusura bakma, kafam karışık o yüzden” dedi sadece.
“Aşkım benim dert etme, şimdi gidip güzelce kafamızı dağıtırız” dedi Utku bir kolunu onun omuzuna atmıştı şimdi.
Volkan onlardan önce varmıştı balo salonuna, Ada onun oturduğu masaya doğru yürüdü içeri girince, bütün geceyi Utku ile başbaşa geçirme düşüncesini yüreği kaldırmıyordu. Volkan’ın yüzü asıktı, hiç tepki vermedi onları gördüğünde. Utku tanıdığı bir kaç arkadaşı ile lafa dalınca, “Bu oyuna bir son vermeyecek misin? Adam resmen anneme oynuyor” dedi hırsla.
“Ne yapmamı istiyorsun anlamıyorum” dedi Ada, sesi titremişti bunları söylerken. Sahiden neydi derdi Volkan’ın, Utku’yu mu sevmemişti.
Utku geldiğinde ikisi de sustular, hayatlarının en önemli sürecinin başlangıcında olan gençlerin çoğu, çalan müziğin ritmine kapılmış dansediyorlardı. Işıklar kararıp, yavaş bir müzik çalmaya başlayınca, Utku dansa kaldırdı Ada’yı. Daha henüz dansetmeye başlamışlardı ki Volkan belirdi yanlarında, “Kusura bakma enişte ama, prensesle ilk dans benim hakkım” diyerek aldı onu Utku’nun kollarından. Utku yakında dahil olacağı bu aileyle baştan bir tatsızlık yaşamamak için, sesini çıkarmadan geri çekildi.
Volkan, Ada’nın ne demek istediğini anlamadığının farkındaydı ama, yıllarca kardeş gözüyle baktığı bir adamın aslında ona sırılsıklam aşık olduğunu söylemeye cesaret edemiyordu bir türlü, tek yapabildiği “Onunla evlenme” demekti. Ada’yı hepten kaybetmekten korkuyordu duygularını açıkladığında. Her şey öyle ani gelişmişti ki, onun ne hissettiğini anlayacak, tartacak vakti bile olmamıştı. Şu Pelin denilen kız ortaya çıkmamış olsaydı zaten harekete geçecekti o. Mezun olmalarını bekliyordu sadece ama ne yazık ki hiç bir şey düşündüğü gibi olmamıştı.
Biraz daha beklerse annesi ikisini de başkalarıyla baş göz edip çıkacaktı işin içinden ve kalacaktı öylece. O yüzden bir an önce ikna etmeliydi Ada’yı o adamla evlenmemesi için. Tam kendini hazırlamış onunla konuşacaktı ki, gömlek cebinde telefonu titremeye başladı. Açmaya niyeti yoktu, hele Ada şimdi kollarındayken bu anı hemen bozmak istemiyordu. Belki de eve giderken konuşmalıydı ama, o zaman da Utku’dan kurtulmaları gerekecekti önce.
“Açmayacak mısın?” dedi Ada.
“Hayır açmayacağım” telefon sustu, sonra yeniden çalmaya başladı.
Kimdi bu kadar ısrarla arayan? Cebinden telefonu çıkardı, “Babam!” dedi şaşkınlıkla, “Alo baba?”
Telefonu kapattığında yüzü bembeyazdı, Hulusi amca, annesinin fenalaştığını ve hastaneye gittiklerini söylemişti. Onun panik halindeki tepkilerinden iyice endişelenen Ada, daha hastane lafını duyar duymaz anlamıştı Müzeyyen teyzeden bahsedildiğini.
Volkan şaşkınla ne olduğunu anlatmaya çalışırken “Gidelim haydi oyalanma!” dedi onu çekiştirerek. Masalara bakındı Utku’yu göremedi, “Boş ver ona sonra haber veririz!” diyerek kapıya yöneldi.
“Biz çıkarken gayet iyidi nesi var anlamadım?” dedi Volkan.
Hastaneye gidince nasılsa öğrenecekti, söylesem mi diye düşünse de vazgeçti Ada. Bu kadar çabuk kötüleyeceği onun da hiç aklına gelmemişti. Belki de karaciğer değil de başka bir şeydi bu.
Hastaneye vardıklarında Hulusi amca ve babası acilin önünde bekliyorlardı.
“Ne oldu?” dedi Volkan telaşla, bu arada onlar yoldayken Utku aramış, onları göremeyince merak ettiğini söyleyince, Ada hastaneye gittiklerini haber vermek zorunda kalmıştı. O da “Geliyorum hemen!” diyerek kapatmıştı telefonu. Şimdi Utku’yu düşünecek hali yoktu zaten Ada’nın.
Müzeyyen teyze onlar gittikten sonra, kendini iyi hissetmediğini söylemiş, sonunda da yığılıp kalmıştı. Şimdilik yanına almıyorlardı. Doktordan haber bekliyorlardı çaresiz.
“Neden dışarıdasınız o zaman?” dedi Volkan.
“Baban biraz hava almak istedi.” diye açıkladı Mummer bey.
“Biz içeride bekleyelim o zaman!” diyerek içeri yürüdü Volkan, Ada’da peşinden gitti. Yarım saat sonra, hemşire Müzeyyen hanımı odaya alacaklarını bildirdi. Bu gece hastanede kalacaktı, tetkikler henüz devam ediyordu. Hepsi heyecanla odaya çıktılar onun ardından.
Kadıncağızın rengi bembeyaz olmuştu. Henüz bir teşhis konmamıştı ama Ada ve o zaten biliyorlardı ne söyleneceğini. Gece Hulusi amca karısının yanında kalmaya karar verince, Müzeyyen teyze “Olmaz, Ada kalsın benimle!” diye itiraz etti. Erkeklerin hepsi eve dönecekti ve onlar kız kıza geçireceklerdi geceyi.
Müzeyyen teyzenin hasta haliyle bile kullanabildiği otoriter sesine itiraz edemediler hiç biri. Zaten doktor odada birden fazla kişinin bulunmasına izin vermiyordu. Onlar çaresiz çıkıp gidince, “En güzel gecelerinizden birini mahvettim değil mi?” dedi Müzeyyen teyze.
“Olur mu Müzeyyen teyze, senin sağlığından önemli mi?”
“Ah güzel kızım iyi ki sen varsın, bu şaşkınların hiç biri idare edemezler beni yoksa” dedi minnet dolu bir sesle.
Onlar konuşurken doktor odaya girdi yeniden, yapılan tetkikler sonucu karaciğer yetmezliğinin artık çok ilerlediğini ve acilen nakil yapacak bir karaciğer bulamazlarsa, hayati tehlikenin başladığını söyledi. Bundan sonraki aşamada onu eve yollamaları mümkün değildi. Nakil gerçekleşene kadar hastanede gözetim altında kalmalıydı.
Ada endişeyle baktı kadının yüzüne, “Artık evdekilere söylemek zorundayız!” dedi çaresiz bir sesle.
Müzeyyen teyze bu kadar ileri bir teşhis duymayı beklemediği için afallamıştı iyice. Bir kaç kontrolden sonra eve gideceğini, en azından çocukların nişanını yapabilecek kadar sağlam kalacağını ummuş ve ölümün bu kadar yaklaşmış olmasından tedirgin olmuştu.
Onun yüzündeki ifadeyi görünce elini tuttu Ada, “Karaciğer bulunacak ve iyi olacaksınız Müzeyyen teyze” dedi sesini sakin tutmaya çalışarak.
“Sizlerin mürüvvetini görmeden, ölmek istemiyorum” dedi kadın titreyen bir sesle.
“Ölmeyeceksiniz!” dedi Ada, buna kendi de inanmak istiyordu, “Ama evdekilere söylememiz gerek”
(devam edecek)
Bölüm 1
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/06/varilacak-yarinlar-bolum-1/
Bölüm 2
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/07/varilacak-yarinlar-bolum-2/
Bölüm 3
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/08/varilacak-yarinlar-bolum-3/
Bölüm 4
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/09/varilacak-yarinlar-bolum-4/
Bölüm 5
https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/10/varilacak-yarinlar-bolum-5/
[…] https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/ […]
BeğenBeğen
[…] https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/ […]
BeğenBeğen
[…] https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/ […]
BeğenBeğen
[…] https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/ […]
BeğenBeğen
[…] https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/ […]
BeğenBeğen
[…] https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/ […]
BeğenBeğen