Ya giden olsaydım…
“Zaman durdu artık buralarda, bedenim ruhuma yenik düştü”
Vakit tamam anladım
Gidiyorum gitmeliyim artık
Dönüp ardıma bile bakmadan
Bir veda bile etmeden
Ne bir uğurlayış, ne bir karşılama beklemeden
Adını sık sık andığım, ama hiç hazır olmadığım bir yolculuğa çıkıyor şimdi ruhum
Ne varacağım yer belli, ne duracağım yer
Sadece gidiyorum anladım
Vakit tamam
Sadece karanlık var şimdi
Geceden bile siyah bir boşluk karşıladı beni
Ne yıldızlar var
Ne bir sonu
Dedim ya zamanı geldi gidiyorum
Aslında bende bilmiyorum nereye
Dönüşüm yok sadece biliyorum
Zamanım doldu
Çok bile kaldım buralarda
Ne ben aradığımı buldum
Ne de aradığıma buldurdum
Zaten hiç ait olmadık ki
Canımı yakıyor şimdi bu sevda
Hiç alışmadım ben zaten buralara
Ne bir yere, ne de birilerine ait olmadım
Ne dağına, ne taşına, ne havasına, ne suyuna
Bir de şu sevda dedikleri şey geldi ya başıma
Ne ben mutluluğu bulabildim
Ne de beni sevene buldurdum
Yok, yok vakit tamam anladım
Buralar bana göre değil
Kalsam da yürek dayanmaz
Zaten gönülsüz değildim gitmeye
Ne ben umduğumu bulabildim
Ne de umduğuma buldurdum
Geldim, aldım, verdim
Misafirdim, misafir olacağım
Ne ben yerimi bulabildim
Ne de bulmak isteyene buldurdum
Bir kuş oldum gönülden gönüle kondum
Her çiçekten bal aldım, bal verdim
Ama yürek pare pare olmuş yanıyor
Yangın yeri burası
Ne ben bu ateşi bir söndürecek buldum
Ne de söndüreceklere gönül koydum
Neden geldim, niye gidiyorum
Hiç anlayamadım
Yaşadım, gördüm, öğrendim
Ne ben alacağımı aldım
Ne alacaklarımın hesabını sordum
Vakit tamam
Gitmeliyim artık buralardan
Alışacak bir dağ, bir taş bulacağım belki yeniden
Ne can dayanır artık burada kalmaya
Ne sabrım yeter
Buraya kadarmış tatlı hayat
Ne ben aradığımı sende buldum
Ne de aradığıma beni buldurdum
Kim bilir kaçıncı gelişimdi bu hayata
Belki son olacak
Belki ruhum yoruldu beden taşımaktan
Belki ben yoruldum aradığımı bulamamaktan
Geldim, aldım, verdim
Misafirdim, misafir olacağım
Ne ben şansı yakaladım bu dünyada
Ne de şansa kapılarımı açtım
Beklemedeyim kendi karanlığımda
Artık ne zamana ihtiyacım olacak burada
Ne umuda, ne aşka
Kendi karanlığımda, kendimle baş başa
Geçmişim ve geleceğimle birlikte huzuru buldum
Derken bir ses böldü yalnızlığımı
“Burada daha çok zamanın olacak
Bilmediklerini bilecek, görmediklerini görecek
Tüm sorunlarına yanıt bulacaksın
Kaçırdıklarına üzülme
Hayıflanma yapamadıklarına
Unutma misafirdin, misafir olacaksın
Bilmese de sevdiklerin seni
Yine onlara dost, onlara sırdaş, onlara arkadaş olacaksın
Görmese de gözleri bedenini
İçlerindeki umut olarak kalacaksın”
Sevdim şimdi buraları
Tamam durdurun benim zamanımı
Görmediklerimi gösterip, bilmediklerimi öğretin
Cevapsız sorum, amaçsız günüm kalmasın
Varsın karanlık olsun
Varsın sevdam yaksın ruhumu yeniden
Yeter ki alacaklarımla vereceklerim bitmesin
Gideyim, göreyim, geleyim
Bu sefer sevdim buraları
Dağını, taşını, havasını, suyunu
Anamı, babamı, bacımı, sevdamı öksüz bırakmayayım
Yeter durdurun zamanı şimdi
Ne varsa yapılacak hazırım
Bırakın ruhum özgür kalsın
Ne ben kaybedeyim bir daha onu
Ne de o esir kalsın
Ya geriye kalsaydım…
SONSUZA ÇEYREK VAR ŞİMDİ BİLİYORUM…
Yaprak dökümünde değil henüz hayatım, belki bir ilkbahar sonrası yeşillenmekte, belki bir uyanışın ardından dirilmekte yeniden… Dökeceğim kadar yaprak döktüm belki yüreğimden, kalanlarla devam etmek istiyorum yolculuğuma.
Bir sadeleşme arifesinde hayatım, tüm fazlalıkları temizliyor yüreğim şimdi.. eskilerden taşıyacaklarımı hazırlıyorum valizime, yenilere, yeniliklere zaten hazırım..
Yeni filizlenen dallarım var atık içimde biliyorum., daha önce gün yüzü görmemiş çiçekler açıyorum, renklerim daha parlak, yapraklarım daha yeşil artık.. bir çınar olmanın arifesinde ruhum gölgesinde dinlendirebileceği ruhları seçiyor biliyorum..
Bu kaçıncı gelişim dünyaya bilmiyorum, ama bu son olabilir belki diye çırpınıyor yüreğim artık, gökyüzüne varışa az kaldıysa, biriktirdiklerimin gölgesinde yaşayacakları belirlemeliyim şimdiden..Geçmişi ve geleceği bir arada yaşamalısın diyor yüreğim…
Sen oradaki parlak yıldız, güneşin veremediğini taşımaya devam et bana olur mu? Gece gözlü bir sevdiğim var yanında.. Söyle ona verdiğim bütün sözleri tutacağım ikimiz adına..Yaşayacaklarımdan korkmayacağım, gözyaşlarımla yıkamayacağım anılarımı söyle ona,, her sabah ve her akşam bekleyeceğim gelişini.
Saldığım köklerimi koparacağım topraktan, gökyüzüne dokunmama az kaldı.. Bu son gelişimin ardından varacağım olmam gereken yere… Vereceklerimi verecek, hesabımı kapatacağım bu dünyayla.. Son bir kez bakıp ardıma, her şey yerli yerinde mi diye, sevdiklerimi emanet edeceklerimden emin, çıkacağım asıl yolculuğa…Belki aralarda bir yerlerde, belki o son kapıda bulacağım onu yeniden, bekliyor olacak biliyorum..Beklemekten öte değil mi sanki şimdi yaptığı…
Vereceklerim bitmedi daha biliyorum, daha gölgem büyümedi sandığım kadar, ulaşması gereken her yere ulaşmadı daha dallarım..Ulaşmak istediğim her nefes tatmadı daha çiçeklerimin eşsiz kokusunu.. Bir cennet kuşu gördüm bugün yakınımda, güzel sesini duyamadım ama, uçup geçti yanımdan, gülümsedim..Sanki gitmiş gelmişliğim varmışçasına belirsiz anılar canlandı kafamda…
Bir kopuştan önceyim şimdi biliyorum, Dante’nin durduğu yerde yüreğim…Bundan sonrası için hazırım.. aşamayacak, yenemeyecek engelim kalmadığından bu üzerimdeki erdem, şimdilerde biliyorum… Hangi gün, hangi saat, hangi düşe uyanacağım kim bilir..? Ütopyaların gerçek olduğu, dokunuşların teni aştığı pozisyonda ellerim…
Bütün sevdiklerime sahibim şimdi… Bütün duvarların yıkıldığı, görünmeyenin bilindiği bir dünyadayım.. Bir düşler ülkesinin eşiğinde bekliyorum.. O kapıdan geçtiğim an yükleneceklerimi bilmiyorum.. Korkutmuyor beni artık hiçbir şey, yaşamaya yeniden gelmiş gibiyim…
Gerçek bir ağacım ben şimdi topraktan gökyüzüne varmak üzere, diğer ağaçların gölgesi değilim artık..
Sonsuza çeyrek var şimdi biliyorum..
Gitmek mi zor, kalmak mı bilmiyorum
Giden olmak mı istiyorum, kalan olmak mı
Yoksa tek istediğim her durumda sadece var olmak mı?
Bu yazı Gülseren Kılınç ve Senem Üner tarafından ortak bir tema üzerine birbirinden bağımsız olarak yazılmış ve Gülseren Kılınç tarafından uyarlanarak son haline getirilmiştir. Sevgili Senem’e bu çalışmamdaki katkılarından dolayı sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum..
GK.
Mayıs 2007