Berna Koray’ın yanından çıktıktan sonra doğruca Soner beyin yanına geldi ve telefonunu kullanıp kullanamayacağını sordu. Soner bey düşünmeden uzattı cep telefonunu. Berna telefonla bahçeye doğru yürürken o da Koray ile konuşup ikna etmek için oğlunun odasına gitti.

“Ona annesini araması gerektiğini söyledim” dedi Koray babasını görünce. Bunu söylerken sesi titreyip gözleri dolmuştu.

Soner bey ikisinin Berna’nın durumunu konuştuklarını anladı o zaman. Kızın telefonu neden istediğini de. Oğlunun gösterdiği olgunluktan öyle etkilendi ki gidip sımsıkı sarıldı ona.

“Onunla evlenebilirsin diye düşünmüştüm!” dedi Koray bu kez, “Yani Tuğçe yerine”

“Sana Tuğçe konusunu anlattım ama?” diye cevap verdi babası.

Suna hanım kızının sesini duyunca göz yaşlarını tutamamıştı. Karıkoca birbirlerine sarılıp birlikte konuştular kızlarıyla. Onlar Berna’dan, Berna’da onlardan özür diledi.

“Burada küçük bir arkadaş edindim” diye devam etti söze, “Ona verdiğim sözler olduğu için hemen gelemeyeceğim ama sizi çok özledim” diyerek Koray ile maceralarını da kısaca özetleyip kapattı telefonu. Şimdi kendini çok daha iyi hissediyordu.

Soner beyin odada olduğunu farketmeyen Berna “Tamam konuştum annemle” diyerek geldi Koray’ın yanına.

“Çok sevindim iyi yapmışsınız” dedi Soner bey Koray’dan önce.

Gülümsediler birbirlerine.

Berna üç hafta kaldı Koray’ın yanında Soner beyin yeni bulduğu bakıcı gelince vedalaşıp döndü evine.

Suna hanım ve Mahir beyin hayatında da pek çok şey değişmişti Berna’nın yokluğunda. Suna hanım yeniden dönmüştü evine. Gelecek ay için nikah tarihi almışlardı.

Berna bu kez Koray’dan öğrendiği gibi olgun davranmayı seçti ve “Eğer benim için yeniden bir araya geldiyseniz, yapmayın. Ben ikinizi de çok seviyorum. Evli kalsanız da, kalmasanız da. Hayatınızı dilediğiniz gibi yönetmek sizin en doğal hakkınız bundan sonra.”

Suna hanım ve Mahir bey kızlarının konuşması üzerine çok duygulanıp sıkıca sarıldılar ona.

“Aslında sen bize birbirimizi ne kadar sevdiğimizi hatırlattın. Yeniden evlenmeyi kendimiz için istiyoruz” dediler.

Berna onlar için aldığı hediyeleri verip ve kendi kolyesini taktı yeniden.

Anne ve babasının bir araya gelmesine çok sevinmişti ama aklı Koray’daydı bir taraftan. Sadece Koray’da da değildi üstelik.

Çocuğun yeni bakıcısına uyum sağlaması için bir süre aramama kararı almıştı zaten. O yüzden anne ve babasının nikahı ve ardından gidecekleri seyahatin planlarında onlara yardım etmeye odaklandı. Onlar gidince büroya gitmeye başlayacaktı.

Artık mesleğinde de tecrübe edinmenin zamanı gelmişti. Berna büroda tecrübelenince Suna hanım ve Mahir bey de dünya turuna çıkmaktan bahsediyorlardı.

Nikahtan bir gün önce üçü salonda oturmuş çaylarını içerlerken çaldı kapı.

“Berna kızım sen bakar mısın?” dedi Mahir bey kolunu karısının boynuna dolayarak.

Onları yeniden eskisi gibi mutlu ve beraber görmenin keyfiyle kalktı Berna koltuktan ve gülümseyerek gitti kapıya.

Koray’ı elinde bir buket çiçekle görünce şaşırıp kaldı önce.

“Koray yoksa yine mi?”

Aslında bir yandan çok sevinmişti onu gördüğüne, bir yandan yeniden kaçtığını düşünüp endişenenmişti.

“Bu defa kaçmadım” dedi Koray gülümseyerek ve elindeki çiçekleri uzattı ona doğru.

Berna çiçekleri alıp sımsıkı sarıldı ona “Harika çiçekler tıpkı senin gibi. Peki nasıl geldin sen? ”

Koray’ın cevap vermesine fırsat kalmadan Soner bey gözüktü arkasında.

“Ama siz?”

“Nikah için geldik. Koray seni çok özlemişti zaten”

“Nikah mı?”

“Evet biz çağırdık” diyen sesi geldi Suna hanımım arkadan, Mahir bey ile ikisi gelmişlerdi kapıya.

“Çok sevindim gerçekten” dedi Berna sevinçle. Koray sımsıkı tutuyordu elinden.

“Belki sen de benim annem olmayı kabul edersin?” dedi Berna’nın yüzüne dikkatle bakarak.

Herkes sustu bir anda, Berna çocuğun yüzüne baktı sevgiyle.

“Senin zaten bir annen var Koray’cığım”

“Cici annem ol o zaman!” diye ısrar etti çocuk bu sefer.

Suna hanım ve Mahir bey içeri geçtiler sessizce.

Anne ve babasından üç ay sonra evlendiler Soner ve Berna’da.

Onu yokluğunda özleyen tek kişinim Koray olmadığı belli olmuştu o gece. Evlilik teklifini baba-oğul beraber yapmak istemişlerdi Berna’ya.

Kızlarının geldiğinden beri durgunluğundan hasretini hisseden anne ve babası hiç şaşırmadılar bu sonuca.

Koray’ın hem yeni bir annesi hem de onu çok seven büyükannesi ve dedesi oldu böylece.

Yine mutlu biten bir hikaye ile ömür boyu gülümsemeniz dileğiyle.

SON