Ercan ve Batu başlangıçta uzaktan uzağa daha sonra birlikte iş yapmaya başladıkça Batu’nun hangarında yüz yüze de çalışmaya başladılar. Batu onun ne kadar yanlız ve zor durumda olduğunu anlayınca kiraladığı evi boşaltıp onun yanına taşınmasını önerdi. Ercan bu teklife tereddütle yaklaştı çünkü Batu’nun zaman zaman herkesten uzak kalmak istediği dönemleri olduğunu biliyordu. Bu dönemler geldiğinde daha önce babası aracılığı ile kalma hakkı kazandığı misafirhaneden bahsetti Batu ona. Rica ettiği zaman Ercan ikiletmeden gidip orada kalacaktı. Yine de Ercan baştan kabul etmedi ve bir süre daha kiraladığı dairede kalmaya devam etti. Daha sonra yaptıkları yazılımlara müşteriler çıkmaya başlayınca daha uzun süre iş yapmak zorunda kaldıklarından zaten istemese de geceyi hangarda geçirmeye başladı. Gündüz müşterilerle görüşüyor geceleri istedikleri düzeltmeleri yapıyorlardı. Sonunda on beş gün boyunca eve gitmeden hangarda geçirince taşınmaya ikna oldu. Burcu ile tanıştığında hangarda geçen üçüncü yılındaydı. Burcu’da Batu gibi fazla sosyal değildi. Bir ofiste çalışıyor ve hafta sonları güzel sanatlar okulunda açılan resim derslerine devam ediyordu. Gerçekten güçlü çizimleri vardı ama geliştirmek için bir ortam henüz sağlayamamıştı.

Resim yeteneği bakımevinde gördüğü rehabilitasyon sırasında keşfedilmişti. Hastaları rahatlatma için resim, müzik, drama gibi çeşitli faaliyetler yürütülüyordu. Müziği denemişti ilkin ama iyi bir dinleyici olmaktan fazlası olamayacağını anlayınca hocası onu resime yönlendirmişti. Daha önce hayatı boyu hiç resim çizmeyi denemediği halde, yıllardır aradığı şeyin bu olduğunu farketti. Yaptığı resimler doktorları tarafından da inceleniyordu elbette ama yaratıcılığı sorunlarından ayrıca ışıldıyordu tüm tablolarında. Bakımevinden çıktıktan sonra da yeteneğini köreltmek istemediği için kurslara devam etmişti. Hayalinde kendi çalışma alanında dilediği gibi özgün ürünler çıkarmaktı. Evindeki tadilat bitince bir odasını sadece bu iş için kullanacaktı. Ercan Batu’nun onu yeniden davet edişine kadar yeterince boş vakte sahip olduğu için o ofis işinde çalışırken evin tadilatı ile ilgilenmeye başladı. Burcu iş çıkışı eve gidiyor olanları inceliyorlar sonra birlikte misafirhaneye dönüyorlardı. Bu şekilde başlayan bağları evin tadilatının tamamlanmasının ve Ercan’ın da hangara geri dönmesinin ardından altı ay sonra, Ercan’ın bu kez de Burcu’nun yanına taşınması ile devam etti.

Batu’da Burcu’yu çok özel bulduğu ve yeteneklerini takdir ettiği için Ercan’ın bu gidişine müsade etti. Zaten onu eskisinden daha sık misafirhaneye gönderdiğinin kendisi de farkındaydı. Ercan’ı gerçekten seviyor ve güveniyordu ama yanlız kalmaya dosttan daha çok ihtiyacı vardı. Ercan önceden olduğu gibi sadece yoğun dönemlerde hangarda kalıyor geri kalan zamanlarsa Burcu ile yaşadıkları eve dönüyordu. Yazılımlar düşündüklerinden iyi gelir getirince bir şirket kurdular. Ercan Burcu’nun da zaten memnun olmadığı ofis işinde ayrılmasını istedi. Böylece evde istediği kadar resimleri ile vakit geçirebilecekti. Bir galeri ile anlaşmış, önce bir kaç ressam ile ortak bir sergi açmıştı. Arkasında bir kaç ortak sergi daha ve sonrasında nihayet kendi sergisini açmış ve resimlerinden bir kaçını da iyi fiyatlara satmayı başarmıştı.

“Sen bir ressamsın artık!” demişti Ercan, “Bunu hobi gibi boş zamanlarında yapmamalısın!”

Tablolarıda satılınca özgüveni tazelenen Burcu onu dinleyip işinden istifa etmiş ve kendini sahiden de resimlerine adamıştı. Ancak özellikle Ercan’ın Hangar’da geçirdiği gecelerde sesler ve görüntüler artıyordu. Yaşadıklarının boyutlarını ona tam olarak söyleyip endişe yaratmak istemediğinden daha çok doktoru ile paylaşıyordu ama Ercan onun ertesi günkü hallerinden ters bir şeyler olduğunu hemen anlıyordu. Burcu’ya o kadar bağlı hissediyordu ki kendini, geceleri işleri uzadığında onu da hangarda kalmaya ikna etmeye çalıştı uzun süre. Batu’nun buna sıcak bakmayacağını biliyordu. Burcu’yu çok sevmesine rağmen kocaman hangarda üç kişi Batu için fazla kalabalıktı. Burcu’da artık Batu’yu tanıdığından bu teklifi duyar duymaz reddetti.

“Ben idare ediyorum. Bununla yaşamayı öğrenmek zorundayım yenene kadar!” diyerek zor da olsa Ercan’ı ikna etti. Bunun üzerine Ercan evin her yerini güvenlik sistemleri ile donattı. Evdeki sistem ile hangardaki sistemin haberleştiği bir tür düzenek ile yazılım da geliştirdiler. Böylece Ercan’da hem evi izleyebilecek, hem de Burcu ile doğrudan ve anlık haberleşebileceklerdi.

Hangar’da kaldığı geceler yatak odasındaki kameraları açıyorlar Burcu uyuyana kadar sohbet ediyorlardı. Ercan ancak kız uyuduktan sonra bilgisayarın başına geçiyor ve çalışmaya başlıyordu. Bilgisayarı kameraları gösteren ekranların hemen altına taşımıştı. Böylece her başını kaldırdığında Burcu’yu uyurken izliyordu. Hatta kız gece uyanıp su içmeye veya tuvalete gittiğinde bile konuşmaya devam ediyorlardı. Böylece Burcu’da rahatlamıştı. Sesler ve gölgeler devam etse bile Ercan’ı yanında hissettiğinden çabucak etkisinden kurtulabiliyordu en azından.

Artık sergi olmasa da galeride tabloları satıştaydı her zaman, bununla birlikte galerinin yeni kurulan internet sitesi üzerinden de tablolar daha çok yere ulaşıyordu. Hizmet sektöründe zincir olarak yer alan bir kuruluş mekanlarının konseptlerine yakın olduğu için ondan bir seri tablo çalışması sipariş ettiler. Duvarlardaki tabloların seçmiş oldukları konsepti tam olarak tamamlamasını istiyorlardı. Sipariş yerine genelde doğaçlama çalışmayı sevdiği için bu iş Burcu’yu biraz strese soktu ama Ercan’ın telkinleri ile gece gündüz demeden istenilen tabloları yetiştirmek için çalışmaya koyuldu. Doktorunun da dediği gibi bu yoğun iş temposu Burcu’ya sanrılarını neredeyse unutturmuştu. Ercan ve Batu için de yazılımın yeni versiyonlarına geçtikleri yoğun dönemlerdi. Böylece ikisi de akılları birbirlerinde kalmadan ve tabi geceleri kameralar aracılığı ile haberleşerek kendilerini işlerine verdiler bir süre.

Ercan Batu ile hangarda yaşamanın aslında ne büyük keyif ve kolaylık olduğunu farketmişti. Burcu’nunda böyle geniş ve rahat bir ortamda çalışmasını hayal ediyordu. Burcu aldığı son iş ile onlarda yazılım yeni versiyonunun daha çok beğenilmesi ile güzel paralar kazanmışlardı. Böyle devam ederlerse bir süre sonra Batu’nun ki gibi bir hangara taşınabilirlerdi. Ancak Burcu’ya sürpriz yapmak istediğinden şimdilik ona bu planından bahsetmedi. Batu ile konuştular sadece. Batu’nun zaten ailesinden kalan istemediği kadar çok parası vardı. Şimdi kendileri de kazanıyorlardı. Arkadaşına hangarı hediye etmek istediğini söyledi önce, tabi ki kendisininkini değil, onun beğendiği herhangi bir hangarı. Ercan bunu kesinlikle kabul etmeyince bu defa hangarı borç olarak alıp vermeyi teklif etti. İşler yürüdükçe Ercan borcunu ödeyebilirdi.

“Hayır kendim kazandığım para ile gidip satın almak istiyorum!” dedi Ercan, arkadaşının cömertliğinden çok memnun olmuştu ama bunu yapamazdı. Taşrada yaşayan ailesi yurt dışında yaşayan ablası doğum yapınca onun yanına gitmişlerdi evlerini kapatıp. Ablası her konuştuklarında ailesini geri göndermeyeceğini ve bunun için gerekli işlemlere başvurduklarını anlatıyordu. Artık onların yanına dönmek veya onları yanına almak gibi bir alternatifte olmadığına göre bir hangarda yaşamalarına engel olacak hiç bir şey yoktu.

(devam edecek)