Sürreya hanım, Berent ve Aslıhan, Tekin beyin çalışanları geri dönen evine geçtiklerinde Pınar hanım hâlâ onları takip ediyordu. Böyle bir gelişme beklemediği için de iyice bozulmuştu. Diğer sıradan evin içinden Aslıhan’a ulaşmak daha kolayken şimdi bu yüksek güvenlikli evde işi iyice zorlaşacaktı. Aslıhan’ın eve gelip gittiğini görünce bildiği şifre ile eve girmek istemiş ama şifre kabul edilmediği için girememişti. Tuna sistemi hem revize etmiş hem de tüm şifreleri değiştirmişti. Evde ki güvenlik sisteminin verdiği veya Aslıhan kontrolünde verilen herhangi bir alarm durumunda hem Tuna’nın şirketi, hem de polis merkezine birer bildirim gidecekti. Pınar hanım bu sistemleri bildiğinden daha fazla zorlamayı göze alamadı. Ardından Aslıhan ve diğerleri de eve yerleşince sinirleri iyice bozuldu.

Bu arada hırsından kontrolü iyice kaybettiği için polis onu bir kaç yerde kameralardan yakalamıştı. Aynı gün Pınar hanımın babasının bıraktığı mesaj olarak Aslıhan’a yolladığı kısacık mesajın da gerçek olmadığı ortaya çıkınca, Serhat bey yeni eve gelişmeleri bildirmek ve hepsinin sahiden güvende olduklarından emin olmak için uğradı.

“Bu da ne demek şimdi!” dedi Berent endişeyle, “Yani Tekin bey kızına mesaj bırakmamış mı? O halde nerede bu adam?”

“Doğrusunu söylemek gerekirse Pınar hanımın şüpheliliği iyice kesinlik kazanıyor bu durumda, adamın sesi başka kayıtlardan kesilip birleştirmiş polise göre. Bu mesajı kızına gönderen de Pınar hanım olduğuna göre, demek ki babasının kaçtığını düşünmesini istemiş!”

“Anlamadım babam kaçmadıysa nerede?” dedi Aslıhan gözlerini kocaman açarak, kalbi sıkışmaya başlamıştı.

Serhat bey kızın yüzüne baka baka babasının kaçırılmış olabileceğini söylemek istemese de buna mecbur kaldı. Elbette bunu yapan ya da yaptıran Pınar hanım olmalıydı.

“Pınar teyzeyi gerçekten anlayamıyorum, babam ona çok değer verirdi. Neden bize böyle bir zarar vermek istesin.”

“Kıskançlıktan!” dedi Süreyya hanım.

Hepsi dönüp ona baktılar.

“Annemden yine müthiş bir tesbit, gerçekten sana inanamıyorum!” dedi Berent gülerek.”

“Süreyya doğru söylüyor, bu kadın yıllarca bu adama bu kadar fedakarlık etmişse mutlaka bir karşılık beklemiştir. Onu da alamayınca…”

“Babama bir şey yapmamıştır değil mi?” dedi Aslıhan sesi titreyerek.

“Bulacaklar babanı merak etme!” dedi Süreyya hanım, Serhat beyin konuşmasına fırsat vermeden.

Aslıhan’ın gözlerinden yaşlar inmeye başlamıştı çoktan. Serhat bey gittikten sonra Süreyya hanım ve Berent onu sakinleştirmek için epey çaba harcadılar. Berent annesi kadar iyimser değildi ama yine de düşüncelerini kendine sakladı. Sahiden bir polisiye filmin içinde gibiydiler ve annesi filmin baş dedektifiydi.

Pınar hanım Aslıhan’ın eninde sonunda dışarı çıkacağını düşünüyordu. Tek yapması gereken eve geçtikten sonra hayatının rutinini takip edip, onun üzerine bir plan yapmaktı. Bu iş artık çok uzadığı ve ortalıkta gözükmek zorunda kaldığı için çok gergindi ama Aslıhan’a olan hırsını bir türlü yenemediği için geri adım atmıyordu. Ona yıllarca annelik yapmaya çalışmış, her ihtiyacı ile ilgilenmiş, babasından çok kızın dertlerini çözmüş ve dinlemişti. Eksiklerini takip etmiş, en iyi okullar, en iyi hizmeti alması için uğraşmıştı. Aslıhan babasını ikna etse Tekin bey asla Pınar hanıma sırtını dönmezdi. Ama kız da babası gibi nankördü. Onun hatırı için Ertuğrul beyle bile evlenmeyi kabul etmeyecek kadar asiydi. O sümsük kız bir anda aslan kesilmişti her nasıl olmuşsa. Sanki o güne kadar kendi başına bir iş halletmiş gibi bir de kaçıp bu insanları bulmuştu nereden bulduysa. Yıllardır onun bir çok sorumluluğunu aldığından arkadaş çevresini de biliyordu Pınar hanım ve bu ailenin o çevreden olmadığına veya Tekin beyin tanıdıkları olmadığına adı kadar emindi.

Tekin beyin evini gözetleme işini günlük rutini haline getirdi. Bu arada giyimini ve saç modelini değiştirmişti. Sürekli gözlükler takıyor ve insanlarla mümkün olduğunca az iletişime giriyordu. Yaşadığı yer veya Aslıhan’ın yaşadığı evin yakınlarından alışveriş kesinlikle yapmıyordu. Nakit ödemekten başka şansı olmadığı için internet avantajını kullanamıyordu.

Süreyya hanım eve geçtiklerinden beri çok rahat etmişti. Evdeki çalışanlar gerçekten Aslıhan’a ve babasına bağlı insanlardı. Berent’te böyle hizmet olan bir evde yaşamaktan hoşlanmıştı. Büyük olduğu içinde isteseler birbirlerini görmeden rahatça yaşayabilirlerdi. Ancak güvenlik sorunları olduğundan ve uzun zamandır ilk kez annesi ile vakit geçirmekten ve bu olayın içinde olmaktan heyecan duyduğundan yalnız kalmak yerine habire annesi ve Aslıhan’ın peşinde dolanıyordu.

Suden bir süre orada yaşayacağına göre onu Aslıhan’ın evine de davet edebileceği imasında bulunmuştu bir kaç kere ama Berent bunun uygun olmayacağını düşünerek reddedince bir kavga daha patlamıştı aralarında ve şimdilik biraz ara vermeye karar vermişlerdi. Berent, Suden’in Aslıhan’dan hoşlandığı imalarına katılmıyordu. O sadece hayatına yeni bir heyecan ve renk katan bu kızın yanında annesi burada olduğu için kalıyordu. Üzülüyordu da bununla birlikte, Aslıhan’ın başına gelenler heyecan verici bir macera yaşatıyor gibi dursa da aslında ürkütücü ve gerçekten üzücüydü. Bu kadar güvenilir birinin yaptıkları Berent’in annesinin yanına kimseyi sokmak istememesi düşüncesini doğruluyordu tamamen. Annesine anlatmasa da eve alınan bakıcılarla ilgili çok hikaye dinliyordu. Annesini emanet etmekten bu kadar çekinen birinin annesi yerine ayrı bir evde yaşaması da bir çelişkiydi elbette, arkadaşlarının çoğu onun yüzüne vuruyorlardı bunu ama kız arkadaşlar, içkili geceler gibi şeyleri annesi ve bakıcının olduğu evde yaşamak istemiyordu. Annesiyle yaşasa bile günlük işleri yapmak için evde birinin olması mutlaka gerekiyordu çünkü Berent gündüzleri çalışıyordu.

Ertuğrul bey polisin kamera görüntüleri ile Pınar hanımın hâlâ şehirde olduğu bilgisini hemen adamlarına ulaştırdı. Onun görüldüğü yerlerde takibe devam edeceklerdi. Polisin ve Ertuğrul beyin adamlarının kurduğu çember giderek daralırken, Pınar hanım intikam peşinde evi gözetlemeye devam ediyordu. Aslıhan çok fazla evden çıkmıyordu. Evdeki adam her gün düzenli olarak çıkıp geri geliyordu. Yaşlı kadın ve Aslıhan eve demir atmış gibiydiler. Çıkasalar bile adamın arabası ile üçü birden çıkıp geri geldiklerinden Pınar hanım bir türlü umduğunu bulamamıştı.

Aslıhan, Serhat beyin son söylediklerinden sonra babası için iyice endişelenmeye başlamıştı. Bu kadar uzun süre ortadan kaybolup, hiç haber alınamaması hayra alamet değildi. Bu kadın mutlaka babasına bir şey yapmış olmalıydı. Ortaya çıkıp herhangi bir tehdit ya a fidye isteğinde de bulunmadığına göre mutlaka ters giden bir şeyler vardı. Polis Ertuğrul beyin aleyhine bir şey bulamamış, tek şüpheli olarak Pınar hanımın üzerine odaklanmıştı. Sadece şirketten başka suç ortağı var mı diye araştırmalarına devam ediyorlardı. En son ikisi birden avukata uğradıkları için ilk önce avukatı da şüpheli saymışlar ama sonra adamın konuyla ilgisi olduğuna dair bir ip ucu bulamamışlardı.

Aradan on beş gün geçtiği halde yeni bir gelişme yoktu. Feriha hanımın torunu dünyaya gelmiş, kadıncağız görsünler diye Süreyya hanımın telefonuna fotoğrafları göndermişti. Berent Suden ile bir barışma yemeğine çıkacaktı. İkisi de hayatlarında olan bu ani değişikliği doğru yönetemediklerine karar vermişler ve sakince konuşmayı planlamışlardı. Suden fazla kıskançlık yaptığını kabul ediyordu. Süreyya hanım oğlunun ilişkilerine hiç bir zaman karışmadığı için sesini çıkarmıyordu. O daha çok Aslıhan’ı sakin tutmaya çalışıyordu.

“Akşam çıkmamda bir sakınca olmadığına eminsiniz değil mi?” dedi Berent hazırlanırken.

“Sizin düzeninizi de alt üst ettim. Elbette çıkabilirsiniz, ev sayenizde güvenli artık!” dedi Aslıhan.

(devam edecek)