Adem’in yemeğe gelmesinden dört ay sonra, babası Rıfat beye telefon edip oğluna aileden biri gibi davrandıkları için çok teşekkür etmişti. Hepsinin ve Adem’in de katıldığı ilk yemeğin ardından yine hep birlikte iki kez geziye, iki kez dışarıda yemeğe ve bir  kez de sinemaya gidilmişti. Adem’in babası Fatih bey oğlunun bu aileyle birlikte olduktan sonra eve nasıl mutlu geldiğini görünce gözlerine  inanamamıştı. Filiz ve Hasret hanım Adem’in hikayesini duyduktan sonra ona kucak açmışlar, Nisa ve Enes’e nasıl davranıyorlarsa ona da öyle davranmaya başlamışlardı.

Yıllardır bir annesi olmayan Adem bir anda böyle güzel iki anneye birden sahip olunca teslim olmuştu hemen. Enes dahil herkes Adem’i seviyordu artık. Elbette en çok Nisa seviyordu. Adem kendini o kadar borçlu hissediyordu ki bu güzel insanlara Nisa ve onları mutlu etmek için elinden geleni yapıyordu.

Öte yandan Rıfat bey Adem’in babasının gerçekleri bilmediği halde teşekkür etmek için doğrudan kendini aramasından çok hoşlanmıştı. Kızının ilk erkek arkadaşının babası onu arıyordu. Bundan bir yıl önce böyle bir anı yaşayacağını aklının ucundan bile geçiremezdi, bir kızı olduğunu bile bilmiyordu.

Onlar üç kişilik mutlu bir aileyken bir anda Gonca ortaya çıkmış, tam hayatları alt üst oldu sanırken kocaman bir aile oluvermişlerdi. Şimdi kan bağı olmayan bu kocaman aileye bir başka aile daha dahil olmuştu. Adem ve babası. Üç ailede bir anne ve bir baba eksikti ama kalan iki baba ve  iki anne onların yokluğunu hissetirmemek için adeta bir yarışa girmişti.

Biyolojik aile belki kaderdi ama yürek bağıyla kurulan bu aile bir tercihti gerçekten. Bir çok biyolojik aileden daha  güçlü ve özel bir aileydi onlar.

Beş yıl sonra Fatih bey ve Rıfat bey birlikte tavla oynadıktan sonra kahvelerini içerlerken ailenin gerçekte ne olduğunu konuşuyorlardı. Hasret hanım ve Filiz ise sessizce onlara kulak vermişlerdi. Enes, Adem ve Nisa o yıl üniversiteden mezun olmuşlardı. Hayatlarının birlikte akışına rağmen üçü de başka bölümler kazanmış ve başarı ile mezun olmuşlardı.

Adem ve Nisa artık sözlüydü. Enes’in de üniversitede tanıştığı bir kız arkadaşı vardı, Buse.

On yıl geçtiğinde Rıfat bey aralarından ayrılmıştı. Hasret hanım ve Filiz’de iyice yaşlanmışlardı. Adem ve Nisa evlenmiş bir kız, bir oğlan iki çocukları vardı. Enes Buse ile ayrılmış daha sonra iş yerinde tanıştığı Kerime ile evlenmişti. Henüz çocukları yoktu. Rıfat beyin kaybına hepsi çok üzülmüştü. Hasret hanım ve Filiz bu olayın ardından birlikte oturmaya karar verdiler. Bu arada Fatih bey oğlunu evlendirdikten sonra Afrika’ya gitmişti. Eskiden beri hep orada olma hayali olduğunu söylemiş, neyi var neyi yok satıp, oğluna vereceklerini verdikten sonra gitmişti. Adem babasıyla sürekli telefonla haberleşiyordu. Torunları olduğunda ve Rıfat bey vefat ettiğinde Türkiye’ye gelmiş ve Nisa’larda kalmıştı.

On beş yıl geçtiğinde Filiz’de aralarından ayrılmıştı. Nisa annesinin ölümünden çok etkilenmiş ancak kocası, Hasret hanım ve tabi ki Enes onu teselli etmişler yanından ayrılmamışlardı.

Hasret hanım da iyice yaşlanmıştı artık. Filiz’in vefatından sonra da kendini iyice yorgun ve yanlız hissetmeye başlamıştı. Enes onu onlarda kalma konusunda zorluyor o ise inatla kendi evinde yaşamak istiyordu. Çocuklar sırayla yokluyorlardı onu, yanına bir yardımcı tutmuşlardı.

Filiz’in vefatının üzerinden bir yıl geçtikten sonra o da fenalaştı bir gün. Doktorlar hastanede kalmasının bir anlamı olmadığını söyleyince eve getirdiler. Nisa ve Enes’ ve eşlerini başına toplayıp onlarla konuşmak istediğini söyledi.

“Bu konuyu uzun uzun düşündüm çocuklar!” diye başladı söze, “Rıfat ve Filiz’in beni anlayacağından eminim.”

Sonra çocukların doğduğu geceden başlayarak hikayenin Gonca ile olan tüm kısımlarını ve elbette onların nasıl o gece değiştirildiklerini uzun uzun anlattı olanlara. Enes ve Nisa duyduklarına inanamıyorlardı. Nisa teyzesinin yaptıklarını da öğrenince iyice şoka girmişti. Adem ona sıkı sıkı sarılmış ben yanındayım mesajı vermeye çalışıyordu ama o da çok şaşkındı.

Hasret hanım hepsinden çok özür diledi, “Ancak bu sırrı bilen son kişi olarak hayattan ayrılmak istemedim. Sizler artık anne ve baba oldunuz bizi daha iyi anlayacağınızdan eminim. Lütfen bize kızmayın ve düşünün. Biz hepimiz için en iyi olanı yapmaya çalıştık. Bu bizim hatamız değildi. Size Gonca’yı da hiç bir zaman kötülemedik. Öğrendiğimiz andan itibaren de öz ailelerinizle ve büyüdüğünüz ailelerinizle bir olmanız için elimizden geleni yaptık! Düşünebildiğimiz en iyi çözümü uyguladık!”

Enes ve Nisa birbirlerine baktılar. İkisinin de gözleri dolmuştu. Mersin’e gelişlerinden sonraki tüm olaylar ikisinin de zihinlerinden hızlıca geçip gidiyordu. Sonra kendi çocuklarını düşündüler.

İlk olarak Nisa ayağa kalktı ve yavaşça Hasret hanıma doğru yürüdü.

“Anne!” dedi fısıldayarak.

Hasret hanım göz yaşları içinde “Kızım!” dedi kollarını açarak, sonra Enes’e baktı hüzünle. Enes’de ayağa kalktı ve yanlarına geldi, “Anne!” dedi o da sevgiyle, Hasret hanım ikisini birden kendine çekip sevgiyle bağrına bastı.

“Allah’ım ölmeden bana bu mutluluğu yaşattığın iki evladımı da göğsüme anneleri olarak bastırttığın için şükürler olsun!”

Üçü bir süre ağladılar birbirlerine sarılıp, “Filiz’de çok istedi bu anı yaşamayı ama bize verdiği sözü hiç bozmadı. Umarım beni affederler size gerçeği söylediğim için” diyerek iki çocuğunun saçlarını kokladı.

Ertesi sabah o da bir yıldız olmuştu. Adem karısına olan sevgisini kaybettikleri her büyükleri için sırtındaki üç yıldızın yanına bir yıldız ekleyerek gösteriyordu. Böylece yıldızların sayısı altıya çıktı.

Enes ve Nisa o günden sonra yeni tanıştıkları insanlara kardeş olduklarını söylediler hep. Ölene kadar eşleri ve çocukları ile mutlu bir hayat yaşadılar.

Bu hikayede burada sona erdi, umarım beğenmişsinizdir.

SON