Emanet bir yaşam – Bölüm 6

“Lütfen dinlemeye devam et!” dedi Zarife ve anlatmaya devam edecekti ki yoğun bir öksürük krizi gelince ikiye katlandı yatağın içinde, Hayal hasta bakmaya alışık olduğundan hemen komodinin üzerindeki sürahiden bir bardak su doldurup ona yavaşça içirdi. Onun yüzüne her baktığından kendine olan benzerliğine şaşırmaya devam ediyordu bir yanan.

Zarife biraz toparlandıktan sonra teşekkür ederek anlatmaya devam etti,  kriz yüzünden kan ter içinde kalmıştı.

“Bir insan kendini bile bile bu hale nasıl getirir?” diye düşündü Hayal kendi kendine ve yerine geçti yeniden.

“Çok yakın bir arkadaşım vardı o zamanlar. Çok yakın diyorum çünkü aslında o diğerlerinden farklı ve beni gerçekten diğerlerinden çok seven biriydi. Param için benim yanımda olmayan belki de tek arkadaşımdı aslında ama ben her şey gibi onun da kıymetini bilemedim. Ortaokulda tanışmıştık. Ailesi oynamamız için onu bize bırakırdı. Bizim kadar zengin değillerdi, pahalı hediyelerle onun gözünü boyamaya çalışmıştım uzun süre ama hiç birini kabul etmemişti. Çok güzel bir kızdı ayrıca. Benden güzel olmasını da içten içe kıskanıyordum. Sahip olduğum hiç bir şeye sahip değildi ve hiç birinde de gözü yoktu. Ayrıca bir de  güzeldi düşünsene. Benim ruh halimde biri için yakın arkadaş değil bir düşmandı aslında.”

“Her şeyi çok yanlış düşünüyor muşsunuz gerçekten!” dedi Hayal hayretler içinde.

“Biliyorum ama böyle biriydim işte sana tüm gerçekliği ile anlatıyorum şimdi. O hiç bir zaman benim kötülüğümü istemedi. Onu bir türlü ezemediğim için yanımdan ayırmak istemiyordum bende. Onun tüm iyiliiğine, beni koruyup, kollamasına rağmen ben sürekli onu ezmek için fırsat kolluyordum. Ancak o kadar iyi bir kızdı ki asla o fırsat elime geçmiyordu.”

“Umarım ona bir zarar vermediniz sonunda!”

“Verdim! Yıllarca beklemiş olmanın karşılığı olarak sonunda kendime bir fırsat yarattım. Diyorum ya çok güzel bir kızdı ve benimle takıldığı için zengin ailelerin çocuklarıyla da tanışmıştı. Babamın arkadaşlarından birinin oğlu vardı Semih. Uzun süredir onu beğeniyordum ama o bana pek yüz vermiyordu. Namım pek iyi değildi elbette, bir süre sonra bu erkekleri de korkutmaya başlamıştı. Paralı ve onlarla kolay beraber olan biri olsam da kızdığımda yaptıklarım beni meşhur etmişti çoktan. Semih’in arkadaşıma ilgi duymaya başladığını anladığımda kıskançlıktan deliye dönmüştüm. Arkadaşımın o masum gülüşü, zarif hareketleri, iyilik dolu kalbi sanki Semih’in yüzünde aydınlık bir hare oluşmasına neden oluyordu. Aynı hare beni gördüğünde karanlık bir buluta dönüyordu. Buna asla izin veremezdim. İsteyipte elde edemediğim hiç bir şey olmamıştı o zamana kadar. Arkadaşımı devreden çıkartarak Semih’e yakın olmak için planlar yapmaya başladım.

Semih’in arakdaşımdaki zayıf ve narinliğe aşık olduğunu anlamıştım. Yumuşak ve sevecen biriydi o da arkadaşım gibi. Bu yüzden onun gözündeki sert ve saldırgan imajımı silip daha mağdur ve acınası bir imaj oluşturmam gerekiyordu. Bunu Semih arkadaşıma açılmadan önce halletmem gerekiyordu üstelik. Arkadaşımın şehirde olmadığı bir dönemi kollayıp evde az kişiyle bir parti düzenledim. Elbette Semih davetliydi bu partiye. Gecenin sonunda bir fırsatını yakalayıp ona aslında neden böyle olduğuma dair büyük yalanlar attım. Çocukluğumda başıma çok kötü şeyler gelmişti.”

“Ne mesela?” dedi Hayal merakla.

“Boş ver bilmek istemezsin attığım yalanları.  O kadar çok ağladım ki sonunda Semih’in gözlerindeki o yumuşamayı görebildim. Düzelmek için yardıma ihtiyacım olduğunu söyledim. O da elinden geleni yapacağını söyledi. Böylece onun kalbine girmeyi arkadaş olsa da başarmıştım. Bu sırrı bir tek ona söylediğimi sandığı için konuşmak istediğimde hep yanımda oluyordu. Bu arada arkadaşıma olan ilgisi de bir türlü kesilmiyordu. Bana ondan bahsetmiyordu ama arkadaşım iki kez buluştuklarını anlatmıştı. Semih ona olan aşkını itiraf etmiş! Delirdim duyunca ama arkadaşıma belli etmemek için zor tuttum kendimi.

Daha hızlı işleyecek etkili planlar yapmalıydım. Zavallı arkadaşım saf saf gelip bana aralarındaki ilişkinin nasıl ilerlediğini anlatıyordu heyecanla. Böylece onları az da olsa kontrol  edebiliyordum. Sonunda Semih’in ona evlenme teklif ettiğini söyleyince, artık daha net bir adım atmam gerektiğini anladım. Aylardır gösterdiğim tüm çabaya rağmen ona yaklaşmış olsam da, arkadaşıma olan aşkını yenememiştim.

Babamın evde olmadığı bir akşam Semih’i arayıp canıma kıyacağımı söyledim. Artık kendimden nefret ediyordum bu yüzden de yaşamak istemiyordum. O kadar paniğe kapıldı ki akşamın bir yarısı babasının teknesini alıp adaya geldi. Zenginlerin kendi tekneleri var elbette adaya haftada bir gelen bir tekneyi beklemiyorlar.”

Hayal arada bir yanaşan küçük teknelerin olduğunu hatırladı. Onları sahile sık gittiği için görüyordu ama onlarda haftada birden fazla gelmiyorlardı zaten.

“Eskiden daha  çoktular şimdi kimseyle görüşmediğimiz için gelmiyorlar!” dedi Zarife, Hayal’in düşüncelerini duymuş gibi. Hayal yakalanmış gibi başını salladı sadece.

“Peki sonra ne oldu?” diye sordu devam etmesi için.

“Eve geldiğinde içeri girmesi için kapıyı açık bırakmıştım. Tüm hizmetçileri odalarına göndermiş asla çıkmamaları için tembihlemiştim. Semih odamın yerini biliyordu daha önce geldiği için, Elime bir kutu boş ilaç alıp kendimi geceliğimle yatağın üzerine bırakmıştım. Elbette o gelmeden duşumu almış, kokular sürünmüş, geceliği özel seçmiş ve altına da çamaşır giymemiştim.”

Hayal kıpkırmızı oldu hikayenin burasında. Zarife güldü ve anlatmaya devam etti.

“Korkuyla yanıma geldi avucumdaki kutuyu aldı ve sonra beni ayıltmaya çalıştı. Yarı baygın bir şekilde sarıldım ona ve beni bırakmamasını ona çok ihtiyacım olduğunu söyledim. Karşılıksız bırakmadı. Doktora gitmemiz gerektiğini söyledi ama ben istemedim. Bir şey olacaksa da onun kollarında olmasını istediğimi söyledim. Bir partiden geldiğini biliyordum. Tahminimden daha çok içkiliydi ve bu benim için bulunmaz bir şanstı. Sabah olduğunda çoktan birlikte olmuştuk. Ben de güya onun aşkıyla iyileşmiştim. Elbette çok pişman oldu yaşadıklarımızdan. Arkadaşımın bunu duyarsa onunla asla evlenmeyeceğini biliyordu. Ben de biliyordum.”

“Oh yo yapmadınız değil mi? Bozmadınız evliliklerini!”

“Ne yazık ki tam olarak bunu yaptım. Evliliklerini bozdum, arkadaşıma gidip kendisi itiraf etmek zorunda kaldı yaşadığımız geceyi.”

“Nasıl?”

“Hamile kalmıştım”

“Ah!” diye inledi Hayal.

“O kadar iyi biriydi ki Semih beni hamile bırakıp başkasıyla evlenemezdi. Beni kurtarmaya geldiği gece benimle zayıflığımdan faydalanıp birlikte olmuştu ve hamile kalmıştım.”

“Evet ama bunu siz planladınız!”

“Doğru ama o bunu bilmiyordu ki! Her şeyi gerçek sanıyordu. Unuttun mu aylardır onu bu noktaya hazırlıyordum ben zaten. Artık benimle evlenmesi gerekiyordu. ”

“Arkadaşınız ne yaptı peki?”

“İkimizi de hayatından sildi elbette, ne yapacak? Sonunda onu yenmiştim. Güzelliğine rağmen ona aşık bir adamı kendime çevirmeyi başarmıştım. Dolayısıyla ona ihtiyacım kalmamıştı zaten.”

(devam edecek)

 

 

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s