Utku’nun sesindeki ve yüzündeki tuhaflık ürküttü Ada’yı. Bu oyunu sürdürmeye sabrı yetmiyordu daha fazla, “Neden buna mecbur olayım ki?” dedi sert bir sesle.

“Çünkü eğer takmazsan, Volkan’a Müzeyyen teyzenin onun gerçek annesi olmadığını anlatırım!”

Ada donakalmıştı bir kez daha, “Sen nasıl?” demeye kalmadan yanıtladı Utku, “O gün konuştuğunuz  her şeyi duydum.”

Müzeyyen teyzenin ona gerçekleri anlatıp bitirdikten sonra Utku’nun odaya girişi geldi gözünün önüne Ada’nın.

“Hayır bu kadar kötü olamazsın!” dedi iğrenerek bakıyordu artık Utku’ya.

“Kötü değilim, sadece aşığım hepsi bu!” dedi Utku arabayı çalıştırırken, “O yüzüğü bu akşam eve döndüğünde bulup takarsan sevinirim.”

Yapabileceğini bilse, hemen şimdi bir yumruk indirmek isterdi Utku’nun yüzüne ama cevap vermedi.

Hastaneye vardıklarında, “Dönerken Hulusi amcayı eve bırakırsan sevinirim” dedi buz gibi bir sesle ve indi arabadan.

Müzeyyen teyzeyi sürekli uyutuyorlardı artık. Hulusi amcada onunla bütün gece uyuduğundan, gitmemekte direndi önce. Utku’nun ısrarına dayanamayıp gitti onunla.

Volkan öğlene  doğru çalan telefonun sesiyle ancak uyanabilmişti. Hulusi bey oğlunu uyandırmamak için sessizce salonda oturuyordu. Volkan’nın “Hemen geliyorum” diye bağıran sesiyle  fırladı yerinden. Odanın kapısında burun buruna geldiler baba oğul.

“Karaciğer bulunmuş baba!” dedi sevinçle Volkan, “Annemi ameliyata alıyorlarmış şimdi!”

Apar topar çıktılar evden. Maummer beyi de alıp hemen hastaneye gittiler. Müzeyyen hanım ameliyata alınmıştı onlar gittiğinde. Hemşire ameliyatın uzun sürebileceğini söyledi onlara. İsterlese Müzeyyen hanımın odasında bekleyebilirlerdi. Heyecan ve endişe içinde çıktılar odaya.

“Ada nerede?” dedi Hulusi bey, onun odada olmadığını görünce.

“Belki bahçeye inmiştir bakıp geleyim” dedi Volkan. Elini hemen telefonuna atıp çevirdi numarasını merdivenleri inerken. Telefon uzun uzun çaldı ama açan olmadı. Babasını arayıp, Ada’nın telefonunu odada olup olmadığını sordu, eğer orada ve çaldıysa boşuna aramaya uğraşmayacaktı. Hulusi bey etrafta gözükmediğini ve telefon sesi de olmadığını söyledi oğluna. Hastanenin aklına gelen her yerini dolaştı Volkan. Sonra aklına Utku’nun gelip onu almış olabileceği geldi, Utku’yu aradı bu kez. Utku onu sabah hastaneye bıraktığından beri hiç görmemişti kızı. Bir kaç kez mesaj atmıştı ama Ada cevap vermemişti ona da. Müzeyyen teyzenin ameliyata girdiğini de Volkan’dan duymuştu. Belki odaya dönmüştür umuduyla yeniden yukarı çıktı Volkan. Babası ve Muammer bey beklemeye devam ediyorlardı hâlâ.

“Bulamadım, telefonunu da açmıyor” dedi Volkan.

“Bekleyelim bakalım, o da çok yoruldu, belki bir boş odada falan uyumuştur kızcağız, gelir nasıl olsa” dedi Hulusi bey.

“Burası varken, niye başka yerde uyusun baba?” dedi Volkan endişeyle.

“Oğlum Ada akıllı kızdır, buralardadır sakin ol, anneni düşün!” dedi Hulusi bey yeniden.

Volkan sessizce oturdu yatağın üzerine, bu kez mesaj attı Ada’ya, “Neredesin?”

Mesajına yanıt alamadı annesi ameliyattan çıkana dek, Müzeyyen hanımı yoğun bakıma almışlardı. Nakil başarılı geçmişti, şimdi karaciğerin vücuduna uyum sağlaması için bir kaç gün beklemeleri gerekiyordu. Nakil için karaciğerini veren hastanın durumu da iyiydi, şimdi ikisi de yoğun bakımdaydılar.

“Kim verdi karaciğerini?” dedi Hulusi bey.

“Ada Sancak, refakatçisi bu sabah gelip test yaptırdı, uyuşma olunca hemen aldık ameliyata.”

Üç adam da bakakaldılar doktorun yüzüne, doktor onların yüzündeki ifadeyi görünce, “Sizin haberiniz yok muydu?” diye sordu ister istemez.

Hepsi birbirlerine baktı, hiç birinin haberi olmadığı gibi, ameliyat boyunca da akıllarına gelmemişti böyle bir ihtimal. Hulusi bey ağlamaya başladı birden “Ah Muammer görüyor musun senin kızını? Görüyor musun yavrucağın cesaretini?”

Muammer beyin de gözleri dolmuştu ama Hulusi bey bilemezdi onun aklında neler geçtiğini.

Volkan hâlâ duyduklarına inanamıyordu, “Peki neden söylemedi bize?” dedi kendi kendine.

Sevinse mi, üzülse mi bilememişti henüz. Onunda gözlerinden yaşlar boşandı bir anda. Muammer bey sessizce ayağa kalkıp, çıktı odadan. Utku karşıladı onu kapının önünde, tam elini uzatıp içeri girecekti ki, tuttu delikanlıyı kolundan.

“Girme şimdi” dedi gözlerine bakıp, Utku anlayamadan geri çekildi ve oturdu onun yanındaki sandalyeye.

“Ada’ya bir şey mi oldu Muammer amca?” dedi duramayıp.

“Karaciğerini vermiş” dedi adam kendi kendine konuşur gibi, burnunun ucundan yaşlar indi aşağıya yine.

“Ada!” dedi Utku duvara yaslanarak.

Hiç biri böyle bir şeyi beklemiyorlardı. Müzeyyen teyze zaten kendinde olmadığı için ameliyata girerken karaciğerin nereden bulunduğunun öğrenmeye şansı olmamıştı. Dört adam şimdi ikisinin de iyi olması için dua ediyorlardı içlerinden. Her birinin yüreğindeki fırtına başkaydı.

Ada’yı ertesi sabah odaya çıkardılar. Müzeyyen teyze  biraz daha kalacaktı yoğun bakımda. Utku hariç herkes gece dönmüştü eve. Bir tek o gideceğim dediği halde beklemişti hastanede. Ada odaya çıkarılır çıkarılmaz gitti yanına. Kız hâla tam olarak kendine gelememişti. Sessizce seyretti onu. Zorlamayla bir aşk olamayacağını o da biliyordu ama o kadar seviyordu ki. Onu kaybetmeyi göze alamıyordu işte. Dün sabah onu buraya getirirken bunları yapacağını bilseydi, kesinlikle izin vermezdi bu operasyona. Ne  gerekiyorsa yapar, onu vazgeçirirdi. Ada ağzını açıp tek bir şey söylememişti bu konuyla ilgili. Bir de tehdit etmişti üstelik onu yüzüğü takması konusunda. Pişman değildi, onu kaybetmemek için yapmıştı. En azından böyle bir sabahta yapmazdı bilseydi.

Volkan Ada’nın odasına girdiğinde Utku’yu koltukta otururken bulunca şaşırdı ama bir şey söylemedi. Şimdi önemli olan Ada’ydı onun için. Ada gözlerini aralayıp Volkan’ı görünce gülümser gibi yaptı ama uzun süre koruyamadı ifadeyi yüzünde.

“Ah prenses ne yaptın sen?” dedi Volkan yatağın yanına oturup. Onun damar yolu açılmış elini tuttu. Utku’nun orada olup olmamasını umursamıyordu bile. Utku Ada’nın gözlerini araladığını farkedince hemen geldi yatağın diğer yanına.

“Aşkım iyi misin?” dedi o da Volkan’ı umursamıyormuş gibi. Kapattığı gözlerini açmadı Ada. İki adam karşılıklı durdular odada bir süre daha. Hulusi amcanın kapıdan başını uzatmasıyla bölündü sessiz gerginlik.

O girince Utku çıktı dışarıya, “İyi mi?” dedi Muammer beyin sesi. O da Hulusi beyin peşinden girmişti odaya.

“İyi sanırım” dedi Volkan. Hulusi bey oğlunun kolundan tutup işaret etti sonra, Muammer beyi kızıyla bırakmaları daha uygun olurdu. Adamcağız çok endişelenmişti bütün gün.

Sessizce çıktılar baba oğul. Muammer bey eğilip öptü kızının elini, “Senin yaptığını hiç bir evlat yapmazdı, bütün olanlardan sonra. İyi ki benim kızım olmuşsun, hayatım boyu bana bahşedilen en güzel armağan sensin” dedi fısıldayarak. Ada gözlerini aralayıp baktı babasına, parmaklarını oynattı, tuttu adam titreyen elleriyle kızının elini.

Bir kaç gün sonra Ada çok daha iyi olmuş, toparlanmıştı ama bir süre daha hastanede kalacaktı. Müzeyyen hanımın vücudu karaciğere olumsuz bir tepki vermemişti henüz. Emin olmak için şimdilik yoğun bakımdan çıkarmak istemiyorlardı. Utku ve Volkan her gün Ada’nın odasında karşılıklı bir soğuk savaş veriyorlardı. İkisi de, diğerini Ada ile yalnız bırakmamak için uğraş içindeydiler. Sonunda öyle belirginleşti ki bu inatlaşma, Hulusi beyin dikkatini çekti.

“Oğlum sizin Utku ile aranızda bir problem mi var?” dedi eve dönerlerken.

“Hayır” dedi Volkan uzatmadan.

“Derdiniz ne o zaman? Birbirinizi boğacak gibi gözetliyorsunuz habire” dedi yaşlı adam.

Cevap vermedi Volkan.

“Bak oğlum, ben dünkü çocuk değilim. Sen gizlediğini sansan da bazı şeyleri anlayacak kadar tecrübem var.”

(devam edecek)

Bölüm 1

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/06/varilacak-yarinlar-bolum-1/

Bölüm 2

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/07/varilacak-yarinlar-bolum-2/

Bölüm 3

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/08/varilacak-yarinlar-bolum-3/

Bölüm 4

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/09/varilacak-yarinlar-bolum-4/

Bölüm 5

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/10/varilacak-yarinlar-bolum-5/

Bölüm 6

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/11/varilacak-yarinlar-bolum-6/

Bölüm 7

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/12/varilacak-yarinlar-bolum-7/

Bölüm 8

https://gulserenkilincyazar.com/2018/07/13/varilacak-yarinlar-bolum-8/